Skrótka odpowiedź : W leczeniu niewydolności serca kluczowym elementem jest zwiększenie objętości udaru mózgu. W tym celu nie tylko zmniejszamy obciążenie po udarze, ale także zmniejszamy obciążenie wstępne i czasami zwiększamy kurczliwość.
Długa odpowiedź
Więc niewydolność serca to przede wszystkim rzut serca (CO) i CO = objętość udaru(SV)* serca (HR). Kluczowym problemem w niewydolności serca jest mniejsza objętość wyrzutu, czyli ilość krwi wyrzucanej z serca przy każdym uderzeniu. Czasami HR może być istotne, ale na razie skupmy się na WZW.
WZW jest podyktowane głównie przez trzy czynniki: obciążenie wtórne, obciążenie wstępne i kurczliwość. Frank-Starling mechanizm reguluje związek między tymi czynnikami.
Tam jest odwrotny związek między afterload, naciskiem lewa komora musi pokonywać wyrzucać krew i udar objętości, który reprezentuje krzywą siła/napięcie. Tak więc w ustawieniu niewydolności serca i wysokiego ciśnienia krwi kluczowe jest obniżenie obciążenia wtórnego.
Istnieje jednak bardziej złożona zależność pomiędzy obciążeniem wstępnym a objętością udaru. Objętość wylewu zwiększa się wraz ze wzrostem obciążenia wstępnego aż do pewnego progu, w którym obciążenie wstępne powoduje szerokie rozcięcie mięsni sercowych. W tym momencie zwiększone obciążenie wstępne jeszcze bardziej zmniejsza objętość udaru mózgu. Jest to czasami określane jako mechanizm Starlinga (patrz rys. 1). W ustawieniu przeciążenia płynami, jak widzimy w niewydolności serca, krew powraca do krążenia płucnego, prowadząc do zwiększonego obciążenia wstępnego do takiego stopnia, że zmniejsza ono objętość udaru mózgu. W tym właśnie miejscu zmniejszenie obciążenia wstępnego jest pomocne w zwiększeniu objętości wyrzutowej.
Rycina 2 Mechanizm Starlinga (zauważ, że komorowa objętość końcoworozkurczowa wynosi
Zależność między obciążeniem wstępnym a objętością wyrzutową jest jeszcze bardziej zależna od kurczliwości serca. Zwiększona kurczliwość prowadzi do większego zwiększenia objętości wyrzutowej przy każdej jednostce napięcia wstępnego (patrz rys. 2). W niewydolności serca kurczliwość jest zwykle zmniejszana, co prowadzi do zmniejszenia objętości wylewu w stosunku do obciążenia wstępnego. Czasami, szczególnie w środowisku krytycznym, kurczliwość jest zwiększona przez podawanie leków inotropowych.
Rycina 3 (LV EDP): Objętość końcoworozkurczowa lewej komory (tj. obciążenie wstępne)
Tak więc w leczeniu niewydolności serca możemy manipulować wszystkimi tymi czynnikami, aby złagodzić kluczowy problem małej objętości wyrzutowej.
