Ze stron internetowych takich jak to z Mayo Clinic , silne leki na migrenę najczęściej pojawiają się, aby zapobiec migrenie, a nie zatrzymać ostry epizod?
Jeśli jednak osoba cierpiąca na migrenę chce zminimalizować ilość zażywanych leków, czy są jakieś leki, które są przeznaczone do szybkiego działania i ulgi? Jeśli tak, to które z nich?
Jak wspomniałeś w pytaniu, leki stosowane na bóle głowy związane z migreną zazwyczaj dzielą się na dwie kategorie, profilaktyczne (leki przyjmowane codziennie, aby zapobiec migrenie) i abortive (leki przyjmowane, gdy zaczyna się migrena, aby ją zatrzymać). Twoje pytanie jest o drugiej grupie.
“Natychmiast” (jak zauważono w komentarzach) jest trochę absurdalne, jest oczywiście pewne opóźnienie między czasem spożycia leku i jego wpływ na receptory, które zapewnia ulgę w bólu. Jednak masz rację, aby zauważyć, że czas do wystąpienia efektu przeciwmigrenowego jest istotny, i jest to przypadek, gdy dostępne leki różnią się pod tym względem w sposób, który łagodzi ich użyteczność.
Farmakologia odwrotna: drogi podania
Leki przyjmowane oralnie (doustnie) są zazwyczaj najwolniejsze do rozpoczęcia działania. Leki podawane dożylnie, wprowadzane bezpośrednio do krwiobiegu, są na ogół najszybsze. Być może mniej znane są inne metody, które są prawie tak szybkie jak IV: podwójne, transalowe i wdychane. W każdym z tych przypadków, lek jest umieszczany w aplikatorze do naczyń krwionośnych, które są w stanie wchłonąć go bezpośrednio. Działa to tylko w przypadku niektórych rodzajów leków (przeważnie lipofilnych, które mogą przenikać do naczyń krwionośnych), ale jest szybkie i pozwala uniknąć niektórych trudności w podawaniu doustnym.***Podskórne* , przezskórne lub wewnątrzmięśniowe podawanie jest zazwyczaj również nieco szybsze niż podawanie doustne.
Migreny: doustne mogą nie być najlepsze
Z powodów, które nie są w pełni zrozumiałe, leki aborcyjne są bardziej skuteczne, gdy są stosowane we wczesnym stadium ataku, więc oczekuje się, że szybsze drogi podania zapewnią stosunkowo większe korzyści. Ponadto, migrenowe bóle głowy często wiążą się z silnymi nudnościami i wymiotami, które mogą ograniczać przydatność leków doustnych. Nawet, gdy wymioty nie są obecne, migreny są związane z zastoju żołądka, co oznacza, że żołądek jest powolny do opróżnienia do dwunastnicy, część jelita, gdzie leki są zazwyczaj wchłaniane.
Abortive leki na migreny:
Zdjęcie z: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4232272/ “Proszek” odnosi się tutaj do preparatu w postaci proszku donosowego.
Brgoty : Te leki obkurczające naczynia mają podobną aktywność receptorów jak Tryptany, ale wiążą się ze stosunkowo większym ryzykiem dla osób z nadciśnieniem i chorobami układu krążenia, dlatego są stosowane rzadziej. Dihydroergotamina ma nieco mniej działań niepożądanych niż sama ergotamina i jest dostępna do stosowania dożylnego, domięśniowego, podskórnego i donosowego.
Notacje i odniesienia
*Dla celów praktycznych wszystkie trzy drogi nie są zazwyczaj tak szybkie, jak można by się spodziewać teoretycznie, ponieważ część leku kończy się połknięciem i podlega wszystkim zwykłym ograniczeniom związanym z podawaniem doustnym.
Kirthi V, Derry S, Moore RA Aspiryna z lub bez antybiotyku na ostre migrenowe bóle głowy u dorosłych. Cochrane Database Syst Rev. 2013;4:CD008041.
Lipton RB, Stewart WF, Stone AM, Láinez MJ, Sawyer JP. *Stratified care vs step care strategies for migrena: the Disability in Strategies of Care (DISC) Study: Próba randomizowana. (http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11086366) JAMA. 2000;284(20):2599.
Taggart E, Doran S, Kokotillo A, Campbell S, Villa-Roel C, Rowe BH. Ketorolac w leczeniu ostrej migreny: przegląd systematyczny. Ból głowy. 2013 Feb;53(2):277-87.
Tfelt-Hansen P, Saxena PR, Dahlöf C, Pascual J, Láinez M, Henry P, Diener H, Schoenenen J, Ferrari MD, Goadsby PJ. Ergotamina w ostrym leczeniu migreny: przegląd i konsensus europejski. Mózg. 2000;123 ( Pt 1):9.
Tfelt-Hansen P Efficacy and adverse events of subcutaneous, oral, and intranasal sumatriptan used for migrena treatment: systematyczny przegląd na podstawie liczby potrzebnych do leczenia. Cephalgia. 1998;18(8):532.