Zakładam, że przez “(dodatkowe) spożycie cukru z produktów stałych” rozumiesz coś w rodzaju, “Czy wyższe niż przeciętne spożycie cukru z produktów spożywczych (oddzielonych od napojów) wiąże się ze zwiększonym ryzykiem cukrzycy typu II?” - Jeśli to nie jest poprawne, proszę dać mi znać.
KONTEKST
Przed wymienieniem cytatów z niektórych istotnych badań, kilka krótkich informacji ogólnych dostarczy ważnego kontekstu dla Ciebie i innych czytających ten wątek.
Jak wiesz, organizm rozkłada węglowodany (cukry, skrobie, błonnik) na glukozę. W związku z tym pracownicy służby zdrowia zachęcają pacjentów chorych na cukrzycę do monitorowania nie tylko całkowitego spożycia węglowodanów, ale także typu spożywanych węglowodanów.
Jednym z najczęstszych sposobów mierzenia wpływu węglowodanów na poziom glukozy jest indeks glikemiczny (IG) oraz towarzyszący mu obciążenie glikemiczne (GL).
Wspominam o tym fakcie, ponieważ podczas gdy słodkie potrawy, np. batoniki, ciastka, lody, itp, mają zazwyczaj wysoki indeks glikemiczny (GI) i obciążenie glikemiczne (GL), to nie zawsze tak jest (np, arbuz jest słodki, ale ma niski indeks glikemiczny (GL), a niesłodzone potrawy o wysokiej zawartości skrobi mogą przenosić duże obciążenie glikemiczne.
WIELKA INFORMACJA
Dieta z indeksem glikemicznym: Co kryje się za oświadczeniami na stronie internetowej Mayo Clinic.
Atkinson, F. S., Foster-Powell, K., & Brand-Miller, J. C. (2008). International tables of glycemic index and glycemic load values: 2008. Diabetes Care, 31(12), 2281-2283. https://doi.org/10.2337/dc08-1239
The University of Sydney (Australia) - http://www.GlycemicIndex.com - “The Glycemic Index (GI) is a relative ranking of carbohydrate in foods according to how they affect blood glucose levels. Węglowodany o niskiej wartości IG (55 lub mniej) są wolniej trawione, wchłaniane i metabolizowane oraz powodują niższy i wolniejszy wzrost poziomu glukozy we krwi, a tym samym insuliny”
Możesz sprawdzić IG i GL wielu produktów spożywczych w wyszukiwarce University of Sydney indeks glikemiczny .
RESEARCH ARTICLES
Here are some articles published in peer-reviewed medical journals that directly address your question (the first two citations), or a related aspect of your inquiry:
CITATION: AlEssa, H. B., Bhupathiraju, S. N., Malik, V. S., Wedick, N. M., Campos, H., Rosner, B., … Hu, F. B. (2015). Carbohydrate quality and quantity and risk of type 2 diabetes in US women. American Journal of Clinical Nutrition, 102(6), 1543-1553. https://doi.org/10.3945/ajcn.115.116558
QUOTE: “Dieta z wysoką zawartością skrobi, z niską zawartością włókna i wysokim stosunkiem skrobi do błonnika była związana z wyższym ryzykiem T2D.”
CITATION: Tsilas, C. S, de Souza, R. J., Mejia, S. B., Mirrahimi, A., Cozma, A. I., Jayalath, V. H., … Sievenpiper, J. L. (2017). Relation of total sugars, fructose and sucrose with incident type 2 diabetes: a systematic review and meta-analysis of prospective cohort studies. Kanadian Medical Association Journal, 189_(20), E711-E720. https://doi.org/10.1503/cmaj.160706
BACKGROUND: Napoje słodzone cukrzycą są związane z cukrzycą typu 2. Aby ocenić, czy związek ten dotyczy cukrów zawierających fruktozę, przeprowadziliśmy systematyczny przegląd i metaanalizę perspektywicznych badań kohortowych.
METODY: Przeszukaliśmy MEDLINE, Embase, CINAHL i Cochrane Library (do czerwca 2016 r.). Włączyliśmy prospektywne badania kohortowe oceniające związek cukrów zawierających fruktozę z cukrzycą typu 2. Dwóch niezależnych recenzentów wydobyło odpowiednie dane i oceniło ryzyko stronniczości. Połączyliśmy współczynniki ryzyka (RRs) za pomocą metaanaliz efektów losowych. Ogólna jakość dowodów została oceniona przy użyciu systemu Grading of Recommendations Assessment, Development and Evaluation (GRADE).
RESULTS: Piętnaście prospektywnych badań kohortowych (251 261 unikalnych uczestników, 16 416 przypadków) spełniało kryteria kwalifikacyjne, porównując najwyższe spożycie (mediana 137, 35,2 i 78 g/d) z najniższym spożyciem (mediana 65, 9,7 i 25,8 g/d) cukrów ogółem, fruktozy i sacharozy, odpowiednio. Chociaż nie stwierdzono związku cukrów ogółem (RR 0,91, 95% przedziału ufności [CI] 0,76-1,09) ani fruktozy (RR 1,04, 95% CI 0,84-1,29) z cukrzycą typu 2, to jednak sacharoza wiązała się z mniejszym ryzykiem zachorowania na cukrzycę typu 2 (RR 0,89, 95% CI 0,80-0,98). Nasze zaufanie do szacunków było ograniczone przez dowody na poważną niespójność pomiędzy badaniami dla cukrów ogółem i fruktozy oraz poważną niedokładność w zbiorczych szacunkach dla wszystkich 3 kategorii cukrów.
INTERPRETACJA: Obecne dowody nie pozwalają nam stwierdzić, że cukry zawierające fruktozę niezależnie od postaci żywności są związane ze zwiększonym ryzykiem zachorowania na cukrzycę typu 2. Dalsze badania mogą wpłynąć na nasze szacunki.
CITATION: Reeds, J., Mansuri, S., Mamakeesick, M., Harris, S. B., Zinman, B., Gittelsohn, J., … Hanley, A. (2016). Dietary patterns and type 2 diabetes mellitus in a First Nations community. Canadian Journal of Diabetes, 40(4), 304-310. https://doi.org/10.1016/j.jcjd.2016.05.001
QUOTE: “W następstwie tego 86 uczestników rozwinęło cukrzycę typu 2. FA [analiza czynnikowa] ujawniła 3 istotne wzorce żywieniowe: Zrównoważony rynek żywności, wołowiny i przetworzonej żywności oraz tradycyjnej żywności. Po dostosowaniu do wieku, płci, obwodu talii, interleukiny-6 i adiponektyny, wzorzec dotyczący wołowiny i przetworzonej żywności był związany ze zwiększonym ryzykiem zachorowania na cukrzycę typu 2 (OR=1,38; 95% CI 1,02, 1,86). Zrównoważony rynek żywności i tradycyjnych produktów żywnościowych nie był natomiast istotnie związany z cukrzycą typu 2.”
CITATION: Malik, V. S., Li, Y., Tobias, D. K., Pan, A., & Hu, F. B. (2016). Spożycie białka w diecie i ryzyko cukrzycy typu 2 u mężczyzn i kobiet w USA. American Journal of Epidemiology, 183(8), 715-728. https://doi.org/10.1093/aje/kwv268
QUOTE: “Zastąpienie 5% energii pobieranej z białka roślinnego przez białko zwierzęce wiązało się z 23% (95% CI: 16, 30) zmniejszeniem ryzyka T2D [cukrzyca typu 2]. Podsumowując, większe spożycie białka zwierzęcego wiązało się ze zwiększonym ryzykiem T2D, natomiast większe spożycie białka roślinnego wiązało się z umiarkowanie zmniejszonym ryzykiem”.