Mimo że jest to znana od dawna przyprawa i jej znana rola w medycynie tradycyjnej nowoczesne dowody na korzyści zdrowotne i szkody związane z cynamonem są skąpe.NCCIH podsumowuje to z Publikacja NCCIH nr 463 : Cynamon :

Badania przeprowadzone u ludzi nie popierają używania cynamonu dla jakiejkolwiek choroby.

Cynamon jest rzeczywiście używany w sposób, w jaki OP go sformułował, ale czy jest naprawdę skuteczny pozostaje obecnie wątpliwe.

Results in Favour of Cinnamon

There are some scientific studies showing very interesting and promising results like: Improved Insulin Resistance and Lipid Metabolism by Cinnamon Extract through Activation of Peroxisome Proliferator-Activated Receptors

Peroxisome proliferator-activated receptors (PPARs) are transcriptional factors involved in the regulation of insulin resistance and adipogenesis. Cynamon, powszechnie stosowana przyprawa w przygotowywaniu potraw i tradycyjny środek przeciwcukrzycowy, aktywuje PPAR, a w rezultacie poprawia insulinooporność, obniża stężenie glukozy na czczo, FFA, LDL-c i AST w wysokokalorycznej otyłości wywołanej dietą (DIO) oraz myszy w postaci ekstraktu wodnego. Badania in vitro wykazują, że cynamon zwiększa ekspresję receptorów aktywowanych przez proliferatory peroksyzomów i (PPAR/) oraz ich docelowych genów, takich jak LPL, CD36, GLUT4 i ACO w adipocycie 3T3-L1. Transakcje zarówno na pełnej długości, jak i w domenie wiążącej ligandy (LBD) PPAR i PPAR są aktywowane przez cynamon, o czym świadczą analizy genów reporterskich. Dane te sugerują, że cynamon w postaci ekstraktu wodnego może działać jako podwójny aktywator PPAR i może być alternatywą dla aktywatora PPAR w leczeniu cukrzycy związanej z otyłością i hiperlipidemii. Polifenole cynamonowe regulują wiele szlaków metabolicznych zaangażowanych w sygnalizację insuliny i jelitowy metabolizm lipoprotein enterocytów jelita cienkiego

Wyniki Ex vivo, Wyciąg z cynamonu istotnie zmniejszał ilość wydzieliny apolipoproteiny-B48 do pożywek, hamował ekspresję mRNA genów cytokin zapalnych, interleukiny-1β, interleukiny-6 oraz czynnika martwicy nowotworów-α, a także indukował ekspresję genu przeciwzapalnego, Zfp36. CE zwiększyło również ekspresję mRNA genów prowadzących do zwiększonej wrażliwości na insulinę, w tym Ir, Irs1, Irs2, Pi3k i Akt1, oraz zmniejszyło ekspresję Pten. CE hamowało również geny związane ze zwiększonym poziomem cholesterolu, triacylogliceroli i apolipoproteiny-B48, w tym Abcg5, Npc1l1, Cd36, Mttp i Srebp1c, oraz ułatwiało ekspresję Abca1. CE stymulował także ekspresję kinazy białkowej aktywowanej fosfo-p38 mitogenem, kinazy c-Jun N-końcowej oraz kinazy regulowanej sygnałem pozakomórkowym, określanej cytometrią przepływową, bez zmian w poziomie białka.

Wykluczenia Wyniki te pokazują, że CE reguluje geny związane z insulinowrażliwością, stanem zapalnym i metabolizmem cholesterolu/lipogenezy oraz aktywnością szlaku sygnałowego kinazy białkowej aktywowanej mitogenem w metabolizmie lipoprotein jelitowych. Cynamon: Potencjalna rola w zapobieganiu insulinooporności, zespołowi metabolicznemu i cukrzycy typu 2

Zespół metaboliczny jest związany z insulinoopornością, podwyższonym poziomem glukozy i lipidów, stanem zapalnym, zmniejszoną aktywnością antyoksydacyjną, zwiększonym przyrostem masy ciała i zwiększoną glikeracją białek. Wykazano, że cynamon poprawia wszystkie te zmienne w badaniach in vitro, zwierzęcych i/lub ludzkich. Ponadto, wykazano, że cynamon łagodzi czynniki związane z chorobą Alzheimera poprzez blokowanie i odwracanie formacji tau in vitro oraz w niedokrwiennym udarze mózgu poprzez blokowanie obrzęku komórek. In vitro badania pokazują również, że składniki angiogenezy kontroli cynamonu związane z proliferacją komórek nowotworowych. Badania na ludziach z udziałem osób z grupy kontrolnej i osób z zespołem metabolicznym, cukrzycą typu 2 i zespołem policystycznych jajników pokazują korzystny wpływ całego cynamonu i/lub wodnych ekstraktów cynamonu na glukozę, insulinę, wrażliwość na insulinę, lipidy, stan przeciwutleniający, ciśnienie krwi, chudą masę ciała i opróżnianie żołądka. Jednakże nie wszystkie badania wykazały pozytywny wpływ cynamonu, a rodzaj i ilość cynamonu, jak również rodzaj osób i leków, które go przyjmują, mogą mieć wpływ na odpowiedź na cynamon. Podsumowując, składniki cynamonu mogą być ważne w łagodzeniu i zapobieganiu oznakom i objawom zespołu metabolicznego, cukrzycy typu 2 oraz chorób sercowo-naczyniowych i pokrewnych.

Przyśpieszacz metabolizmu?

Najbardziej obiecujące wskaźniki idące w kierunku “przyspieszenia metabolizmu” można znaleźć w takich badaniach jak: Aldehyd cynamonowy indukuje termogenezę komórek tłuszczowych-autonomiczną i przeprogramowanie metaboliczne:

CA aktywuje odpowiedzi termogeniczne i metaboliczne w myszach i ludziach pierwotne podskórne adipocyty w sposób autonomiczny komórkowo, dając mechaniczne wyjaśnienie obserwowanego wcześniej antyotyłościowego działania CA i dalej wspierając jego potencjalne korzyści metaboliczne dla ludzi. Biorąc pod uwagę szerokie zastosowanie cynamonu w przemyśle spożywczym, pojęcie, że ten popularny dodatek do żywności, zamiast leku, może aktywować termogenezę, może ostatecznie prowadzić do strategii terapeutycznych przeciwko otyłości, które są znacznie lepiej przestrzegane przez uczestników.

Wyniki niejednoznaczne

Ale próba uzyskania systematycznego poglądu na takie złożone substancji jest dość wyzwaniem. The Cochrane Library concludes in Cynamon for diabetes mellitus :

There is insufficient evidence to support the use of cinnamon for type 1 or type 2 diabetes mellitus. Dalsze badania, które dotyczą kwestii ukrywania i oślepiania alokacji, są obecnie wymagane. Konieczne jest również uwzględnienie innych ważnych punktów końcowych, takich jak jakość życia związana ze zdrowiem, powikłania i koszty związane z cukrzycą.

Kolejne podsumowanie badań z 2011 roku:

Jednym dość dobrze zbadanym suplementem używanym do pomocy w hiperglikemii u chorych na cukrzycę jest cynamon cassia. Badania na zwierzętach oraz badania laboratoryjne wykazały, że cynamon może naśladować działanie insuliny i uczynić komórki bardziej wrażliwymi na jej działanie (Anderson i in., 2004). U chorych na cukrzycę niektóre badania wykazały korzystną reakcję; niektóre nie wykazały żadnych skutków. W najbardziej kompleksowym przeglądzie stosowania cynamonu u chorych na cukrzycę, opublikowanym w 2008 roku przez czasopismo Diabetes Care (Baker i in., 2008), nie stwierdzono żadnych korzyści metabolicznych wynikających ze stosowania cynamonu u chorych na cukrzycę typu I i II. W meta-analizie pięciu małych badań klinicznych nie zaobserwowano żadnych korzyści dla glukozy we krwi na czczo, lipidów czy cholesterolu [ Ronald Ross Watson i Victor R. Preedy: “Bioactive Food As Dietary Interventions For Diabetes”, Academic Press: San Diego, Londyn, 2013 , p377.]

Podczas gdy artykuł w Annals of Family Medicine widzi to w bardziej pozytywnym świetle: Stosowanie cynamonu w cukrzycy typu 2: zaktualizowany przegląd systematyczny i meta-analiza.

Spożywanie cynamonu wiąże się ze statystycznie istotnym obniżeniem poziomu glukozy w osoczu na czczo, cholesterolu całkowitego, LDL-C i triglicerydów oraz wzrostem poziomu HDL-C; nie stwierdzono jednak istotnego wpływu na poziom hemoglobiny A1c. Wysoki stopień heterogeniczności może ograniczać możliwość zastosowania tych wyników w opiece nad pacjentem, ponieważ preferowana dawka i czas trwania terapii są niejasne.

Podsumowanie

Należy pamiętać, że większość pozytywnych wyników w przypadku zlewek i szczurów, podczas gdy badania nad jej działaniem u ludzi są najczęściej negatywne, nie replikowane lub niejednoznaczne. Powołując się na pojedyncze badanie, które nie jest fundamentalnym i dużym przełomem, zwykle dobrze wskazuje na to, że gazety wypełniły swój fikcyjny rurociąg.

Wpływ na tempo metabolizmu wydaje się być poza zasięgiem zainteresowania cynamonem i jego najbardziej obiecującymi obszarami zastosowania jako leku są skierowane na cukrzycę i zespół metaboliczny. Wydaje się mało prawdopodobne, aby te źródła cytowane przez OP miały any podstawy w ważnych i wiarygodnych dowodach naukowych. Bardziej prawdopodobne jest, że wszystkie one są przykładami “dziennikarstwa” (jest to rozumiane jako obraza) i złej komunikacji naukowej: Przyjmując wstępne ustalenia i wydmuchując je nieproporcjonalnie, przeinaczając podane im fakty.

Cynamon z umiarem jako przyprawa jest ładny. Jeśli jest stosowany jako przyjemne zioło, które czyni składniki włókniste bardziej atrakcyjnymi bez dodawania dużej ilości kalorii, jest doskonały. Jeśli jest stosowany jako lek lub suplement, może być dość nieskuteczny i jednocześnie niebezpieczny. Jest to szczególnie prawdziwe, jeśli nie rozróżnia się pomiędzy cynamonem i kasją. Jeśli stosowanie dużych ilości cynamonu może być nadal celem, to istnieje kilka więcej rzeczy do rozważenia: Ile cynamonu jest zbyt wiele?