Czy środek nerwowy może być używany rekreacyjnie?

“Leki rekreacyjne” mają “działanie psychotropowe”, co oznacza, że wpływają na nastrój i postrzeganie bodźców w mózgu. Zarówno alkohol, jak i heroina są narkotykami psychotropowymi. Alkohol działa głównie na receptory GABA i glutaminianowe w mózgu, co prowadzi do zaburzeń zachowania. Heroina działa na receptory opioidowe w mózgu, co powoduje euforię. Wojskowe gazy nerwowe , nawet jeśli mają pewien wpływ na nastrój, mają głównie nieprzyjemne skutki fizyczne poprzez zwiększenie aktywności neuroprzekaźnika acetylocholiny w nerwach przywspółczulnych i pomiędzy nerwami i mięśniami, co powoduje wymioty, biegunkę, zwiększone wydzielanie śliny, zatrzymanie oddechu i bicia serca, a w końcu śmierć. Tak więc, zmniejszając dawkę gazu nerwowego będzie nadal prawdopodobnie mieć bardziej nieprzyjemne skutki toksyczne niż przyjemne efekty psychotropowe.

UPDATE:

Gazy nerwowe mogą rzeczywiście mieć pewne skutki psychotropowe w mózgu jako “efekt uboczny” (jak dołączone do ich “główne skutki” w nerwach i mięśniach obwodowych). Ale poprzez zmniejszenie dawki do dawki nieśmiercionośnej, będą one nadal prawdopodobnie mieć bardziej nieprzyjemne efekty główne niż przyjemne efekty psychotropowe, więc nie byłoby sensu ich używać. Można myśleć o pestycydach fosforoorganicznych jako o dużo słabszej (“rozcieńczonej”) formie organicznych gazów nerwowych. Możesz dalej rozcieńczać pestycydy, ale jest mało prawdopodobne, że uzyskasz z nich akceptowalny stosunek przyjemnych/nieprzyjemnych efektów.

Okay, to jest najbliżej do “wojskowego” agenta nerwowego, który podnosi twój nastrój: używając botoxu jako antydepresanta.

Toksyna botulinowa A (botox) jest agentem nerwowym. W rzeczywistości jest to najsilniejsza znana toksyna i potencjalnie może być używana jako broń biologiczna.

Toksyna botulinowa: broń biologiczna i magiczny lek (Dhaked, et al. 2010)

neurotoksyny botulinowe, czynniki powodujące zatrucie jadem kiełbasianym u ludzi, są produkowane przez Clostridium botulinum, beztlenową zarodnikownicę Gram-dodatnią. Neurotoksyna botulinowa stanowi poważne zagrożenie biologiczne ze względu na jej skrajną siłę działania i śmiertelność, łatwość produkcji, transportu i niewłaściwego stosowania oraz potrzebę długotrwałej intensywnej terapii u osób dotkniętych chorobą. Pojedynczy gram toksyny krystalicznej, równomiernie rozproszonej i wdychanej, może zabić ponad milion osób. Podstawą fenomenalnej potencji toksyny botulinowej jest enzymatyczny; toksyna jest proteinazą cynku, która rozszczepia białka związane z pęcherzykami neuronalnymi, odpowiedzialne za uwalnianie acetylocholiny do złącza nerwowo-mięśniowego. Jako broń wojskowa lub terrorystyczna, toksyna botulinowa może być rozprzestrzeniana za pomocą aerozolu lub poprzez skażenie wody lub zapasów żywności, powodując rozległe ofiary śmiertelne. Fascynującym aspektem badań nad toksyną botulinową w ostatnich latach jest rozwój najsilniejszej toksyny w cząsteczkę o znaczącej użyteczności terapeutycznej. Jest to pierwsza toksyna biologiczna, która jest licencjonowana do leczenia chorób człowieka. Pod koniec lat 80-tych XX wieku Kanada zatwierdziła stosowanie tej toksyny w leczeniu zeza, w 2001 roku w usuwaniu zmarszczek mimicznych, a w 2002 roku FDA w Stanach Zjednoczonych poszła za jej przykładem. Obecny przegląd skupia się zarówno na potencjale bojowym, jak i na zastosowaniach neurotoksyny botulinowej w medycynie.

Jeśli jednak wstrzyknąłbyś, powiedzmy, 40 jednostek botoksu do swojego prokeratora i korkowca supercilii frown muscles, otrzymałbyś lek o silnym działaniu antydepresyjnym. Rozmiar efektu jest dość imponujący i efekt antydepresyjny może być większy niż to, co jest zwykle postrzegane z konwencjonalnych antydepresantów:

• Leczenie depresji z Botulinum Toxin: A Pooled Analysis of Randomized Controlled Trials (Magid, et al. 2015) **

Botulinum toxin A (BTA) injection into the glabellar region is currently being studied as a treatment for major depressive disorder (MDD). Poszukiwania w literaturze ujawniły 3 RCT na ten temat. Poszczególne dane pacjentów i kliniczne punkty końcowe wspólne dla tych 3 badań zostały zebrane i przeanalizowane jako jedno badanie (n=134) przy użyciu modeli regresji wielokrotnej z przypadkowymi efektami.W próbie zbiorczej, BTA (n=59) i grupa placebo (n=75) nie różniły się w zmiennych bazowych. Wyniki skuteczności ujawniły wyższość BTA nad placebo: Poprawa w Skali Depresji Hamiltona lub Skali Depresji Montgomery'ego-Asberga 6 tygodni po badaniu podstawowym wyniosła 45,7% dla BTA w porównaniu z 14,6% dla placebo (p<0,0001), co odpowiada współczynnikowi odpowiedzi na BTA na poziomie 54,2% (w porównaniu z 10,7%) i współczynnikowi remisji BTA na poziomie 30,5% (w porównaniu z 6,7%). Zrównując stan metaanalizy, badanie to zwiększa dowody na to, że pojedyncze leczenie BTA w regionie szklistkowatym może zmniejszyć objawy MDD. Potrzebne są dalsze badania, aby lepiej zrozumieć, w jaki sposób BTA wywiera swój wpływ na poprawę nastroju.

Proponowany mechanizm działania jest dość interesujący. Uważa się, że osoby czujące na twarzy mogą wpływać na Twój nastrój, wysyłając informację zwrotną do migdałka. Krótko mówiąc, botoks działa poprzez paraliżowanie mięśni brwiowych na twarzy. A jeśli nie możesz się zmarszczyć, to może nie możesz czuć się tak źle:

• Emocjonalne proprioception: Treatment of depression with afferent facial feedback (Finzi & Rosenthal, 2016) **

We develop the concept of emotional proprioception, whereby the muscles of facial expression play a central role in encoding and transmitting information to the brain’s emotional circuitry, and describe its underlying neuroanatomy. Badamy rolę mimiki twarzy zarówno w samopoczuciu reflecting, jak i w depresji. Obwody zaangażowane w ten ostatni efekt są logicznym celem leczenia toksyną botulinową i dokonujemy przeglądu dowodów na poparcie tej strategii. Dane z badań klinicznych sugerują, że toksyna botulinowa jest skuteczna w leczeniu depresji. Omawiamy kliniczne i teoretyczne implikacje tych danych. To nowe podejście do leczenia jest tylko jednym z przykładów potencjalnego znaczenia nerwów czaszkowych w leczeniu depresji.

References

Dhaked, R. K., Singh, M. K., Singh, P., & Gupta, P. (2010). Botulinum toxin: bioweapon & magic drug. Indian journal of medical research_, 132(5), 489. PMCID: PMC3028942

Finzi, E., & Rosenthal, N. E. (2016). Proprioception emocjonalny: leczenie depresji z afektywnym sprzężeniem zwrotnym twarzy. Dziennik badań psychiatrycznych, 80, 93-96. DOI: 10.1016/j.jpsychires.2016.06.009

Magid, M., Finzi, E., Kruger, T. H. C., Robertson, H. T., Keeling, B. H., Jung, S., … & Wollmer, M. A. (2015). Leczenie depresji toksyną botulinową: zbiorcza analiza randomizowanych badań kontrolowanych. Pharmacopsychiatria, 25(06), 205-210. DOI: 10.1055/s-0035-1559621

In tegenstelling tot Jan’s antwoord, “zodat ze geen psychotrope effecten hebben”… eigenlijk wel. Ten eerste, acetylcholine is ook een CNS neurotransmitter. Ten tweede, zenuwstoffen zijn niet zo selectief (zoals veel psychiatrische drugs eigenlijk):

Zenuwstoffen veroorzaken overmatige stimulatie van het cholinerge systeem, met stimulatie van muscarine receptoren op autonome effector organen, stimulatie dan depressie van skeletspieren en autonome ganglia, en stimulatie van cholinerge receptoren in het CZS […]. Ze binden ook aan nicotinische, cardiale muscarine en glutamaat NMDA (N-methyl-D-aspartaat) receptoren direct en antagoniseren GABA (γ-aminoboterzuur) neurotransmissie.

De effecten van zenuwen op het CZS zijn (zelfde bron):

Hoofdpijn, angst, prikkelbaarheid, ataxie, vermoeidheid, amnesie, onderkoeling, lethargie, bewusteloosheid, centrale ademhalingsdepressie, stuiptrekkingen, coma.

Daarnaast krijg je alle niet-CNS effecten (ze zijn gespecificeerd voor elk type receptor in de bron, maar ik heb ze hieronder samengeperst):

Miosis, oogpijn, klierhypersecretie (speeksel-, bronchiale en lachrymale), zweten, bradycardie (QT-verlenging of atrioventriculair blok), bronchoconstrictie, braken, diarree, urineren, Tachycardie, Hypertensie (bijniermerg), Fasciculaties, zwakte, spierverlamming, rhabdomyolyse, depressieve ventilatie

Waarschijnlijk zijn de meeste van deze en sommige van de CNS effecten (zeer) ongewenst voor een recreatieve drug. Er is ook het feit dat het bezit van een zenuwgas mogelijk gezien zou worden als een terroristische dreiging, enzovoort… Dus, waarom zou je de moeite nemen als je de meeste van die (opgesomde) CNS resultaten met alcohol krijgt?