Czy istnieje pewne leczenie zespołu niespokojnych nóg?! Mój ojciec ma 52 lata i naprawdę przeszkadza mu to, kiedy chce iść spać (o każdej porze dnia i nocy). Ma on najcięższą formę tego zespołu. Próbował różnych tabletek jak różne leki uspokajające i Barbital. Obecnie bierze “Metadon”. Zastanawiałam się, czy istnieje jakieś pewne leczenie tego rzadkiego zespołu.
Zespół niespokojnych nóg (alias choroba Willisa-Ekboma) nie jest rzadkością! To, co jest żałośnie niedodiagnozowane. Nie to, że pytałeś, ale chociaż szacunki dotyczące częstości występowania różnią się znacznie w zależności od zastosowanych kryteriów, 5-8% osób w Europie/USA ma klinicznie istotne RLS/WED, przy czym kobiety chorują około dwa razy częściej niż mężczyźni.
Teraz do tego, o co pytałeś: leczenie RLS/WED. W większości przypadków nie ma leczenia _kuratywnego. Istnieją jednak doskonałe (w większości farmakologiczne) sposoby leczenia, które mogą zahamować objawy. Kilka słów o różnych metodach leczenia według klas:
Żelazo. Z powodów, które nie są w pełni zrozumiałe, nawet subkliniczny (tzn. inaczej bezproblemowy) niedobór żelaza jest związany ze zwiększoną częstością występowania RLS/WED, a leczenie żelazem było wielokrotnie okazywane jako pomocne w tej populacji . Zalecenia są różne, ale większość osób zgadza się, że suplementacja żelaza powinna być dostarczana w celu podniesienia poziomu ferrytyny >20 μg/L, przy czym niektórzy zalecają odcięcia aż do 50 μg/L. Saturacja transferyny powinna również wynosić >16% - 20%. Czasami objawy RLS całkowicie ustępują wraz z leczeniem niedoboru żelaza.
Dopaminy. L-dopa (składnik leczniczy w Sinemecie) jest od dawna znany jako skuteczna kuracja dla RLS/WED. Niestety, ma on tendencję do promowania “augmentacji” , gdzie lek kończy się jatrogennym pogorszeniem objawów w czasie, co wymaga zmiany w leczeniu Nowsze agonistów dopaminy - pramipeksol i ropinirole - mają mniejszą (choć nadal istnieją i często problematyczne podczas długotrwałego leczenia) częstość występowania augmentacji. Są to leki, od których większość ludzi zaczyna leczenie RLS. Prawie wszyscy pacjenci, którzy są prawidłowo zdiagnozowani, będą mieli przynajmniej częściową poprawę objawów RLS/WED po wprowadzeniu agonistów dopaminy.
Agenty alfa-2-delta. Jest to klasa leków przeciwpadaczkowych, która w ostatnich latach jest coraz częściej stosowana w leczeniu RLS. Przewaga tych leków nad środkami dopaminergicznymi polega głównie na tym, że są one znacznie mniej podatne na augmentację. (Niektórzy powiedzieliby, że augmentacja jest wyłącznie zjawiskiem dopaminergicznym, ale jest to przedmiotem dyskusji). Najczęściej stosowane leki w USA w tej kategorii to gabapentyna i pregabalina. Badanie przełomowe w 2014 r. opublikowane w New England Journal wykazało, że pregabalin jest co najmniej tak skuteczny jak pramipeksol, ze znacznie mniejszą częstością występowania augmentacji. Leki te mogą w przyszłości stać się środkami pierwszej linii.
Opiody. Wspomniał pan o członku rodziny na metadon dla RLS/WED. Ten lek w szczególności jest niezwykle skuteczny dla RLS . Było też ostatnie badanie wykazujące skuteczność oksykodonu . Opioidy mają wiele skutków ubocznych przy długotrwałym stosowaniu (niektóre z bardziej problematycznych: depresja oddechowa, możliwość przedawkowania, możliwość nadużywania, zaparcia). Jednakże, szczególnie w przypadku pacjentów, którzy cierpią na RLS od wielu lat i doświadczyli powiększenia za pomocą środków dopaminergicznych, opioidy są czasami odpowiednie i na ogół zapewniają znaczną ulgę.
W celu uzyskania dalszych informacji zobacz najnowsze parametry praktyki Amerykańskiego Stowarzyszenia Medycyny Snu i najnowsza meta-analiza możliwości leczenia .