Tobramycyna jest ototoksyczna , a u niektórych osób z predyspozycjami genetycznymi Tobramycyna może najwyraźniej powodować szybką trwałą równowagę i utratę słuchu.
Jednak przynajmniej tam, gdzie mieszkam, Tobramycyna jest przepisywana na infekcje ucha zarówno w postaci kropli, jak i żelu/kremów (jako krople do oczu, ale aplikowana do ucha na podstawie zalecenia lekarza). Dlaczego tak jest?
Tobramycyna jest antybiotykiem aminoglikozydowym. Wszystkie antybiotyki aminoglikozydowe niosą ze sobą ryzyko nieodwracalnej ototoksyczności. Ryzyko to jest zmniejszone w przypadku stosowania miejscowego, ale nie wyeliminowane. Należy unikać nawet stosowania miejscowego w przypadku zakażeń ucha środkowego (otitis media). W przypadku zakażeń ucha zewnętrznego (otitis externa) należy zachować ostrożność, w tym zapewnić nienaruszoną błonę bębenkową. Jak sugeruje ten kanadyjski przegląd , ważne jest, aby przedyskutować z pacjentami ryzyko ototoksyczności przy podejmowaniu decyzji o leczeniu.
W USA nie ma zatwierdzonych preparatów tobramycyny dla jakiejkolwiek infekcji ucha, ale istnieje zawiesina zawierająca neomycynę, która jest zatwierdzona dla otitis externa. Zawiera ona ostrzeżenie:
OSTRZEŻENIA: Neomycyna może wywołać trwały sensoryczny ubytek słuchu spowodowany uszkodzeniem ślimaka, głównie zniszczeniem komórek włosowych w narządzie Corti. Ryzyko to jest większe w przypadku długotrwałego stosowania. Terapia powinna być ograniczona do 10 kolejnych dni (patrz PRECAUTIONS General). Pacjenci leczeni kroplówkami zawierającymi neomycynę powinni być pod ścisłą obserwacją kliniczną. CASPORYN HC Otic Suspension nie powinien być stosowany u żadnego pacjenta z perforowaną błoną tympaniową.
Podsumowując główne punkty: Ototoksyczność jest zagrożeniem. Pacjenci powinni być uważnie obserwowani. Jeśli membrana tympaniowa jest perforowana, lek ten jest absolutnie przeciwwskazany.
Krople gentamycyny są zatwierdzone w Kanadzie dla otitis externa , i są zgłoszone do stosowania poza etykietą dla otitis media.
W ten przegląd , aminoglikozydy w kroplach są opisane jako pierwsza linia terapii w Wielkiej Brytanii dla przewlekłego ropnego zapalenia ucha środkowego, dużo do chagrin autorów przeglądu.
Aminoglikozydy są zazwyczaj zarezerwowane dla ciężkich infekcji (np, sepsa, zapalenie płuc, zapalenie wsierdzia). Częściowo wynika to z trudnego profilu działań niepożądanych wspólnego dla wszystkich członków tej klasy leków, w tym nieodwracalnej ototoksyczności, zgłaszanej nawet u 25% pacjentów w niektórych seriach. Ototoksyczność wydaje się zależeć od szybkiego wchłaniania i powolnej eliminacji przez komórki włosów, co z kolei zależy od stężenia w osoczu, ale nie jest to przewidywalne. Ototoksyczność może wystąpić po krótkotrwałej terapii niską dawką i może się ujawnić dopiero po odstawieniu leku, co prowadzi do trwałego kalectwa. Jak wspomniano w pytaniu, istnieją dziedziczne zespoły i pewne mutacje genetyczne, które zwiększają wrażliwość, ale ototoksyczność może wystąpić bez nich.
*W podsumowaniu, ototoksyczność jest powszechnym, nieodwracalnym, nieprzewidywalnym i poważnym skutkiem ubocznym stosowania aminoglikozydów. *
Goodman & Gilman’s The Pharmacologic Basis of Therapeutics zapewnia dobry przegląd aminoglikozydów, ze szczegółową sekcją dotyczącą ototoksyczności.
Miejscowe preparaty aminoglikozydów są zatwierdzone w Stanach Zjednoczonych do stosowania w przypadku niektórych infekcji oczu i skóry. Stosowanie miejscowe zmniejsza, ale nie eliminuje systemowego wchłaniania i dystrybucji tych antybiotyków (Goodman & Gilman Ch. 54). Nie jest to zaskakujące, ponieważ infekcja i związane z nią zapalenie zagrażają funkcji barierowej skóry. Wchłanianie może być znaczne w obecności pęcherzyków lub denudacji skóry. Szczególnie w uchu, podczas gdy perforacja błony bębenkowej zwiększa ryzyko ototoksyczności, jest wykrywalne wchłanianie bez perforacji .
Dlaczego Tobramycyna jest przepisywana na infekcje ucha?
Nie wydaje się być zalecana jako kroplówka do użytku domowego. Tobramycin ma spektrum aktywności ograniczone do gram-ujemnych pałeczek i jest wskazany dla Pseudomonas aeruginosa , infekcji nabytej w szpitalu ](https://en.wikipedia.org/wiki/Hospital-acquired_infection#Organisms). Fluorochinolony](https://en.wikipedia.org/wiki/Quinolone_antibiotic#History) (na przykład), chociaż są również skuteczne i nie są ototoksyczne , zostały (w niektórych przypadkach) wycofane z rynku USA.
W warunkach szpitalnych, z monitorowaniem pacjentów i rozwojem oporności wielolekowej przez P. aeruginosa, może to być wskazane** po dokładnym rozważeniu czynników ryzyka , innych opcji i badaniu pacjentów. Może być również stosowany dla większości gronkowców.
Dokładna diagnoza do określenia kolonizacji w porównaniu z zakażeniem może obejmować opóźnienie . Jeśli bakteria została zakaźna podczas kąpieli, można się spodziewać jej zniknięcia po wyschnięciu uszu. Innym aspektem jest profilaktyka poziomego transferu genów od P. aeruginosa . Gentamycyna ](https://en.wikipedia.org/wiki/Gentamicin) jest zwykle stosowana tylko przez kilka dni w oczekiwaniu na posiew bakterii w celu określenia na jakie antybiotyki infekcja jest wrażliwa.
Źródło: Wikipedia: antybiotyk o szerokim spektrum działania “.
