Dlaczego sztuczne ścięgna nie są w stanie wytrzymać ciężkiego podnoszenia?

Wyczuwam tu pewne zamieszanie.

Pytasz o sztuczne ścięgna, ale twój cytat mówi o protezach stawów.

W zasadzie porównujesz jabłka i pomarańcze.

Wymiany stawów lub artroplastyki stawów są stosowane w leczeniu poważnie uszkodzonych stawów. W czterech przypadkach na pięć przyczyną zniszczenia stawu jest osteoartroza, w której chrząstka stawowa uległa zużyciu, co prowadzi do kontaktu kości z kością, co jest bardzo bolesne i upośledzające.

Podczas operacji wymiany stawu, mocno zniszczone powierzchnie stawowe są odpiłowywane i zastępowane elementami o identycznym kształcie. Komponenty te mają zazwyczaj dwie możliwości mocowania. Mogą one być cementowane, w którym to przypadku polimetakrylan metylu (PMMA) umieszczany jest w obu komponentach. Następnie komponenty są ściskane do uformowanego końca kości, a cement penetruje do porowatej tkanki kostnej. Im lepsza i głębsza penetracja cementu, tym mocniejsze jest umocowanie. Inną opcją jest użycie komponentów pokrytych hydroksyafatytem (HA). Komponent jest ponownie dociskany do kości, ale umocowanie uzyskuje się poprzez wrastanie kości do powłoki HA.

Materiał łożyska jest również ważnym aspektem w protezach stawów. Kolano i biodro są zdecydowanie najczęściej wymienianymi stawami. W stawie biodrowym główka wykonana jest z metalu, a panewka z polietylenu (PE). W kolanie oba komponenty są zazwyczaj metalowe, ale pomiędzy nimi znajduje się wkładka wykonana z PE w celu zmniejszenia tarcia.

Materiały mocujące i łożyska są słabymi ogniwami w protezach stawów. U pacjentów z wymienionym stawem nie zaleca się podnoszenia ciężarów ani wykonywania ciężkich ćwiczeń. Co najważniejsze, zużycie jest zawsze obecne w każdej protezie stawu, obecna medycyna nie zna materiału łożyskowego, który nie ulega zużyciu. Zużycie PE koreluje z jego użytkowaniem. Im bardziej obciążamy protezę stawu biodrowego/kolanowego, tym bardziej ulega ona zużyciu i tym bardziej prawdopodobne jest wystąpienie powikłań związanych ze zwiększonym uwalnianiem cząsteczek PE.

Intensywne, powtarzające się ruchy w stawie mogą również powodować odspajanie cementu lub pęknięcia na granicy kość-HA oraz poluzowanie komponentów.

Biodro czy kolano są tak złożonymi układami mechanicznymi, że każdy ruch czy moment obrotowy nie może być obsłużony przy obecnym stanie wiedzy na temat mechanicznych aspektów protez stawów. W chwili obecnej protezy stawowe bardzo dobrze tolerują chodzenie, codzienne czynności i lekki trening siłowy.

Oczywiście obecnie możemy stosować łożyska całkowicie ceramiczne lub całkowicie metalowe, ale nie będę się w to zagłębiał. Stosowanie PE jest tak powszechne i tradycyjne w protezach stawów, że te ograniczenia przytoczone przez OP są ważne dla 90 % pacjentów. Na przykład zwycięzca Tour de France Floyd Landis ma całkowicie metalową protezę biodra.

Sztuczne ścięgna to inna sprawa. Leczenie zerwanego więzadła krzyżowego przedniego (ACL) jest w dzisiejszych czasach bardzo powszechną procedurą. Najczęściej ACL jest zastępowane autoprzeszczepem. Oznacza to, że tkanka jest pobierana z innego miejsca u tego samego pacjenta.

W rekonstrukcji ACL częstym miejscem dla autoprzeszczepu ścięgien jest ścięgno mięśnia szyjnego lub gracilis. Przeszczep ten jest pobierany za pomocą specjalnych narzędzi, przycinany do wymaganej długości, a następnie mocowany za pomocą bioabsorbowalnych śrub do kości udowej i piszczelowej. Z czasem ścięgno zapewnia idealne zrośnięcie z kością, ponieważ jest pobierane od tego samego pacjenta i nie ma problemu z odrzuceniem tkanki.

Zazwyczaj młody pacjent z zerwanym ACL może wrócić do ciężkich ćwiczeń bez żadnych ograniczeń po udanej rekonstrukcji ACL.

Dotyczy wymiany stawu , zabiegu polegającego na usunięciu bolesnych powierzchni stawowych i zastąpieniu ich sztucznym stawem (zwykle wykonanym z miękkiego materiału syntetycznego), które są umieszczane w zakończeniach kości - odtwarzając staw, który został usunięty. Sztuczne powierzchnie wymiany stawu są ukształtowane w taki sposób, aby umożliwić ruch stawu podobny do ruchu zdrowego i naturalnego stawu.

Sporty lub zawody wymagające powtarzających się ruchów nad głową lub dźwigania ciężarów mogą stanowić znaczne obciążenie dla mięśni i ścięgien mankietu rotatorów. Z czasem, w wyniku starzenia się, ścięgna stają się słabsze i ulegają degeneracji, co może prowadzić do całkowitego zerwania zarówno mięśni, jak i ścięgien NIH .

Innym zagrożeniem związanym z dźwiganiem ciężarów (nagłym urazem stawu) może być zwichnięcie stawu ramiennego w wyniku obluzowania elementów (pomiędzy kością a elementami) i osłabienia mięśni wokół stawu powodującego wyjście kuli protezy z panewki. W większości przypadków biodro może być skorygowane bez operacji NIH , wiki .