Czytając o skutkach anoreksji ma na metabolizm , i że efekt ten wydaje się znikać po pół roku, zastanawiam się, jakie są długoterminowe skutki fizyczne anoreksji nerwów na organizm, pod warunkiem, że pacjent odzyskuje zdrowie?
Nie szukam efektów, gdy są one jeszcze anoreksyjne, ale czy jakieś efekty pozostają po wyzdrowieniu.
Skutki ginekologiczne Meczekalski i in. (2013) stwierdziły, że oprócz problemów z płodnością i innych związanych z tym problemów,
Skutki powikłań porodowych i niska waga urodzeniowa mogą być wyższe u kobiet z poprzednią AN.
Związane z tym efekty ginekologiczne były znacznie poważniejsze u kobiet z tą chorobą. Ten artykuł stwierdza również, że
Krewne kobiety pierwszego stopnia i monozygotowe bliźniacze potomstwo pacjentów z anorexia nervosa mają wyższe wskaźniki anorexia nervosa i bulimia nervosa. Dzieci pacjentów z anorexia nervosa mają dożywotnie ryzyko anorexia nervosa, które jest dziesięciokrotnie większe niż w populacji ogólnej (5%). Rodziny pacjentów z bulimia nervosa mają wyższe wskaźniki nadużywania substancji, szczególnie alkoholizmu, zaburzeń afektywnych i otyłości. Cechy takie jak impulsywność, negatywny wpływ, perfekcjonizm i niska samoocena są czynnikami ryzyka, które mogą być w dużej mierze uwarunkowane genetycznie.
Neurologiczne efekty Wagner i in. zaobserwowano, że w ciągu roku po wyzdrowieniu z anoreksji, materii białej, materii szarej i płynu mózgowo-rdzeniowego poziomy wróciły do normy, porównywalne z poziomami obserwowanymi w grupie kontrolnej bez historii anoreksji. Innymi słowy, efekt ten rozpraszał się po wyzdrowieniu. Kaye i in. (1999) stwierdzili, że poziom metabolitu dopaminy utrzymywał się na niskim poziomie rok po wyzdrowieniu. Może to być przyczyną huśtawek nastroju związanych z chorobą przed, w trakcie i po wyzdrowieniu.
Efekty kostne Mehler & Brown (2015) Zauważ, że podczas gdy efekty utraty masy kostnej są powszechne u pacjentów z anoreksją, ci pacjenci mogą nigdy nie wyzdrowieć, szczególnie jeśli choroba uderza w okresie dojrzewania. Szanse na złamanie w ciągu całego życia są o 60% wyższe, jak stwierdzono w Faje i in. (2014) , który badał 310 nastolatków (w wieku 12-22 lat) kobiet z anoreksją i 108 bez anoreksji. Konkretnie, stwierdzili oni, że grupa kontrolna miała około 20% szans na złamanie, podczas gdy grupa z anoreksją miała około 30% szans na złamanie.