Jak stres powoduje częstą potrzebę oddawania moczu? Czy dotyczy on nerek, które zwiększają produkcję moczu? Czy istnieje jakaś potencjalna korzyść dla organizmu?
U niektórych ludzi stres może powodować wzrost oddawania moczu. Forma stresu może być fizyczna lub emocjonalna. Ponieważ kontrola aldosteronu jest częściowo pod wpływem mózgu, każdy rodzaj bodźca nerwowego lub stresu psychicznego może wpływać na jego wydzielanie.
Gdy jednostka ma stres fizyczny, istnieje zwiększone uwalnianie hormonów stresu, takich jak epinefryna, noradrenalina, glukagon i kortyzol, z których wszystkie mogą wpływać na oddawanie moczu.
Dwa z tych “hormonów walki lub lotu” - adrenalina i noradrenalina mają bezpośredni i pośredni wpływ na produkcję moczu. Kiedy hormony te działają bezpośrednio na nerki, a średnie ciśnienie tętnicze (MAP) pozostaje stałe. Skutkiem tego jest zmniejszenie ilości oddawanego moczu. I odwrotnie, pośredni wpływ tych hormonów zwiększa MAP, co skutkuje zwiększeniem ilości oddawanego moczu.
Jego zadaniem jest regulacja ciśnienia krwi i poziomu sodu. Poziom wody, sodu i aldosteronu jest bezpośrednio związany z poziomem wody, sodu i aldosteronu. Kiedy poziom aldosteronu w twoim organizmie jest wysoki - tak samo jak poziom sodu i wody. więc mniej jest wydzielany. To odwrócenie tego procesu jest również prawdą.
Ponieważ kontrola aldosteronu jest częściowo pod wpływem mózgu, każdy rodzaj bodźca nerwowego może wpływać na jego wydzielanie.
Pod wpływem chronicznego stresu działa to nieco inaczej. Pierwszy poziom kortyzolu wzrośnie. Prowadzi to do obniżenia poziomu hormonu antydiuretycznego (ADH), co skutkuje zwiększonym oddawaniem moczu. Ponieważ poziom stresu utrzymuje się na wysokim poziomie, poziom kortyzolu ostatecznie spada. Twój nadnercze staje się niezdolne do produkcji wystarczającego poziomu aldosteronu - co ponownie powoduje wzrost oddawania moczu.
Źródła https://www.ncbi.nlm.nih.gov/m/pubmed/11116129/ [http://ajplegacy.physiology.org/content/192/1/131](http://ajplegacy.physiology.org/content/192/1/131 https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3190050/