Jeśli usuniemy nasze żylaki ponieważ są one bezużyteczne, czy otrzymamy jakieś wady usuwając je?
Na przykład, możemy potrzebować usunąć resztę z nich następnym razem. Czy nie byłby to dla nas problem, gdybyśmy mieli bardzo małą ilość żył w nodze, kolanie czy pachwinie?
Usuwanie żył upośledza przepływ krwi do tego obszaru , ale ponieważ żylaki nie są naprawdę coraz krwi skutecznie do ich miejscowości i tak, nie nazwałbym brak perfuzji od usunięcia ich wadą, per se.
Niektóre komplikacje mogą pojawić się po operacji usunięcia żylaków . Niektóre z nich są dość niewinne , jak przebarwienia skóry , ale niektóre mogą być bardziej poważne , takie jak zakrzepy żył głębokich lub nawet uszkodzenia nerwów . Nawet wtedy, częstość występowania powikłań pooperacyjnych jest dość niska.
Ten papier opisuje długoterminowe badania reptrospektywne kohorty pacjentów , którzy mieli pewną operację usunięcia żylaków i daje ładny, krótki opis powikłań , że doświadczyli (nie było ich wiele).
Ten papier jest o wiele bardziej wszechstronny, jeśli jesteś zainteresowany.
Powiedziałbym, że najważniejsze jest to, że nie ma naprawdę żadnych wad w usuwaniu żylaków, ale że mogą być trudności pooperacyjne na które trzeba uważać.
Er zijn enkele kleine nadelen verbonden aan een operatie, die alle artsen je gaan vertellen. En er zijn enkele grote nadelen (zoals het risico van overlijden of amputatie), die niet alle artsen je gaan vertellen.
Bijvoorbeeld, een van de grootste Braziliaanse zangeressen, Clara Nunes stierf zo'n 30 jaar geleden tijdens zo'n operatie, op het hoogtepunt van haar energie. Sommige mensen zeggen dat dit oud nieuws is, dus hier zijn meer recente: Vrouw sterft na een spataderoperatie. Vrouw laat haar been amputeren na een spataderoperatie. Een andere vrouw sterft omdat het ziekenhuis de basistest niet heeft uitgevoerd. Nog een andere vrouw stierf door een bloedstolsel in de long na een aderoperatie. Levensgevaarlijke infectie kostte de vrouw bijna haar benen. Ik moet vermelden dat het grootste risico waarschijnlijk bij de anesthesie ligt. Verschillende andere berichten hebben betrekking op mensen die sterven als gevolg van de anesthesie in andere veelvoorkomende operaties, waarvan sommige puur esthetisch zijn (zoals liposuctie). Dit artikel ](http://healthland.time.com/2011/08/04/under-the-knife-study-shows-rising-death-rates-from-general-anesthesia/) is schokkend:
(…) na tientallen jaren van achteruitgang neemt het wereldwijde sterftecijfer tijdens volledige anesthesie weer toe, tot ongeveer zeven patiënten per miljoen. En het aantal sterfgevallen binnen een jaar na een algemene verdoving is schrikbarend hoog: één op de twintig. In de leeftijdsgroep boven de 65 jaar is het één op de tien. Andere studies brengen veel meer dan zeven op een miljoen:
Braziliaanse en wereldwijde studies toonden een vergelijkbare daling aan in het aantal sterfgevallen als gevolg van anesthesie, dat in de afgelopen twee decennia minder dan één sterfgeval per 10.000 anesthesiegevallen bedroeg. Ook de perioperatieve sterftecijfers daalden in deze periode, met minder dan 20 sterfgevallen per 10.000 verdovingsmiddelen in de ontwikkelde landen.
Dat is 1 sterfgeval per 500 verdovingsmiddelen. Ik geef er de voorkeur aan om mijn spataderen te bewaren, in ieder geval tot ik de cijfers ken over het risico dat ze vertegenwoordigen.
Ook als je informatie zoekt op de websites van artsen en medische klinieken, vermelden ze niet expliciet alle risico’s die er aan verbonden zijn. Hier en hier zijn twee Braziliaanse voorbeelden. In het Engels hebben we andere voorbeelden. De gerespecteerde Johns Hopkins vertelt niets over de grootste risico’s. Op hun “About” pagina staat duidelijk hun meting van het succes:
Johns Hopkins Medicine (…) is een geïntegreerde wereldwijde gezondheidsonderneming van 8 miljard dollar en een van de toonaangevende gezondheidszorgsystemen in de Verenigde Staten. Deze website stelt het duidelijk:
Verrassend genoeg wijzen de meeste websites van aderklinieken niet op potentiële risico’s, waardoor de indruk wordt gewekt dat alle behandelingen volkomen veilig zijn en dat er helemaal niets is om je zorgen over te maken.
Dat is begrijpelijk: ze willen het geld van de patiënt, niet om ze af te schrikken.
Aan de andere kant kan het soms ook riskant zijn om spataderen te hebben, zoals dit rapport suggereert.
Helaas heb ik geen studies gevonden die vergelijken welk risico (om spataderen te bewaren of te verwijderen) hoger is.
Tot slot vroeg iemand me naar een bron voor mijn bewering dat een medische fout nu de derde doodsoorzaak is in de VS. Hier is het: Is US Health Really the Best in the World?
Voor het geval je geen 30 dollar wilt betalen om 24 uur per dag toegang te hebben – ja, ze noemen het kopen van dit soort vitale informatie – kun je in plaats daarvan sci-hub proberen. De relevante informatie staat op de (niet-gratis) tweede pagina:
Dit zijn in totaal 225.000 sterfgevallen per jaar door iatrogene oorzaken. (…) [deze schattingen] zijn lager dan die in het IOM-rapport. (…) In ieder geval vormen 225 000 sterfgevallen per jaar de derde belangrijkste doodsoorzaak in de Verenigde Staten, na sterfgevallen door hartziekten en kanker. Hier heeft u nog wat meer informatie.