Przypadkowo nacisnąłem przycisk na pilocie, gdy był on skierowany w stronę moich oczu. Czy to może spowodować jakieś problemy?
Nie. Światło podczerwone nie jest wystarczająco intensywne. Gdyby tak było, kontroler byłby oznaczony naklejką ostrzegawczą.
Zostałem skrytykowany za podanie krótkiej argumentacji. Ale był to wybór pomiędzy zaleceniem metody pomiaru natężenia podczerwieni, a podaniem wiarygodnego argumentu z punktu widzenia projektu.
Istnieją tylko logiczne bariery, które sprawiają, że niebezpieczna intensywność jest wysoce nieprawdopodobna; ustawodawstwo i wydajność energetyczna są w 99,99% głównymi powodami, dla których powinno być bezpieczne.
Nawet patrzenie bezpośrednio w wiązkę lasera podczerwonego o mocy 1 mW byłoby bezpieczne. Ten artykuł donosi o wynikach eksperymentu, w którym ochotnicy zaglądali w wiązkę lasera podczerwonego. Byli oni w stanie odbierać światło podczerwone tak, jakby patrzyli na światło o połowie długości fali. Jest to spowodowane tym, że pojedyncze fotoreceptory pochłaniają dwa fotony podczerwieni na raz, co prowadzi do tego samego rezultatu, jak gdyby pochłaniały pojedynczy foton z połową długości fali. Nie trzeba dodawać, że wymagane natężenie światła podczerwonego potrzebne do tego (bezpiecznego do wykonania) eksperymentu jest znacznie większe od światła podczerwonego emitowanego przez pilota.
Światło podczerwone jest niewidoczne i na odległość nie jest tak intensywne jak promienie słoneczne czy spawanie, więc nie ma bezpośredniego zagrożenia. W trakcie ekspozycji (przez długi okres czasu) na intensywną podczerwień przenika do wnętrza oka i uszkadza siatkówkę oka oraz może powodować katarakty (siatkówkę nieprzezroczystą).