Ah, ale mogą i robią to. Maska NRB (non-rebreather) ze 100% O2 przepływającym z prędkością 12-15 L/min zapewni dorosłemu człowiekowi około 90% stężenia O2. Jest to prawdziwe nawet dla największego dorosłego w ciężkiej niewydolności oddechowej.
Jest ku temu kilka powodów. Po pierwsze, przytoczona przez Ciebie liczba 3 litrów to wdechowa objętość rezerwowa (IRV). Oto dwie definicje, które należy wziąć pod uwagę:
http://faculty.etsu.edu/currie/respvolumes.htm
Spoczynkowa objętość oddechowa (VT): Jest to objętość powietrza pobrana do płuc podczas wdechu. Objętość oddechowa wzrasta wraz z wysiłkiem lub aktywnością.
Rezerwowa objętość wdechowa (IRV): Całkowita pojemność płuc minus objętość powietrza w płucach na końcu normalnego wdechu. Oznacza to, że dysponujemy objętością rezerwową, którą możemy wykorzystać, gdy objętość oddechowa wzrasta wraz z wysiłkiem lub aktywnością.
Średnia pojemność wynosi 500 mL dla VT i 3000 mL dla IRV.
Należy pamiętać, że IRV to objętość powietrza, którą można wdychać siłą. Nie jest to coś, co ktokolwiek normalnie robi, z wyjątkiem ekstremalnego wysiłku (np. sportowcy) lub gdy jest to zalecane w teście oddechowym. Więc 3 litry, które przytaczasz nie są ilością powietrza, którą ktoś normalnie wdycha; TV 500 mL jest znacznie bardziej typowe, co oznacza, że worek zapewnia dwa pełne oddechy rezerwy, a przepływ 12-15 L/min O2 całkowicie napełnia ten worek co 3-4 sekundy.
Tak więc worek o pojemności 1 mL zasilany przez O2 przepływający z prędkością 15 mL/min jest w rzeczywistości więcej niż wystarczający do dostarczenia 90% stężenia O2 nawet dużej osobie dorosłej w skrajnej niewydolności oddechowej. To może i podniesie ich SpO2 znacznie w krótkim czasie, jeśli ich układ sercowo-płucny jest w stanie wchłonąć i dostarczyć go (co może nie być prawdą, jeśli są w potrzebie, ale to inna kwestia).
Należy pamiętać, że NRB działa tylko w przypadku pacjenta, który samodzielnie oddycha w sposób wystarczający. Jeśli pacjent nie oddycha lub oddycha w sposób niewystarczający, następnym krokiem jest maska z zaworem workowym bag valve mask .
Urządzenie BVM umożliwia personelowi medycznemu mechaniczne oddychanie za pacjenta. Przewód, który widzicie Państwo zwinięty obok zbiornika, będzie podłączony do źródła O2 dostarczającego 100% O2 przy 12-15 L/min, a następnie dostawca będzie ściskał worek przy normalnym tempie oddychania, wtłaczając O2 do płuc pacjenta. Za pomocą tego urządzenia można wtłoczyć O2 do płuc pacjenta, który nie oddycha, lub wprowadzić go do płuc pacjenta zbyt chorego lub zbyt słabego, aby mógł samodzielnie normalnie oddychać.
Ogólnie rzecz biorąc, po zastosowaniu BVM następnym krokiem będzie intubacja tchawicy .
Jak pokazano na schemacie, plastikowa rurka jest wprowadzana do tchawicy pacjenta, a następnie do drugiego końca podłączany jest BVM lub respirator mechaniczny. Podłącza się również źródło O2. Po zaintubowaniu pacjentowi można dostarczać 100% O2 w dowolnej objętości. A po podłączeniu respiratora mechanicznego możliwa jest znacznie dokładniejsza kontrola stężenia O2, objętości i innych parametrów.
Na rysunku nie pokazano małego balonika na rurce na końcu wprowadzanej do tchawicy. Po umieszczeniu rurki na miejscu, balonik ten jest nadmuchiwany, co utrzymuje rurkę na miejscu i całkowicie uszczelnia tchawicę przed wszystkim, co wchodzi lub wychodzi z wyjątkiem rurki. W ten sposób pacjent jest również chroniony przez rurkę przed aspiracją wymiocin, krwi, złamanych zębów lub czegokolwiek innego, co może znajdować się w gardle.
Edit:
OP stwierdził w komentarzach, że może opróżnić zbiornik poprzez założenie NRB z przepływem powietrza 25 L/min, a następnie wykonywanie forsownych ćwiczeń. Konkretnie:
Zakładam NRB i zasysam pełny worek w mniej niż pół oddechu, po czym walczę z zaworem bezpieczeństwa i uszczelką maski, aby uzyskać wystarczającą ilość powietrza.
Dwie rzeczy to tłumaczą. Po pierwsze, jest on osobą zdrową, zdolną do wykonywania energicznych ćwiczeń, a następnie do pełnego wdechu do pełnej pojemności płuc. Chorzy ludzie, którzy potrzebują uzupełniającego O2 rzadko pasują do tego opisu. W wielu przypadkach dosłownie nie są w stanie w pełni wypełnić płuc oddechem bez względu na to, jak bardzo się starają, a często są w niebezpieczeństwie, co prowadzi do bardzo szybkich, płytkich oddechów.
Po drugie, on oddychał zwykłym powietrzem, które ma 21% O2. Pacjent na NRB będzie oddychał uzupełniającym O2 o stężeniu około 90%. Innymi słowy, każdy oddech OP zawierał 1/5 ilości tlenu, jaką pobierałby pacjent. Myślę, że gdyby OP powtórzył swój eksperyment używając 100% O2 zamiast zwykłego powietrza, uzyskałby zupełnie inne wyniki i nie musiałby walczyć o wystarczającą ilość powietrza.
