Czy dietetycy są praktykami medycyny alternatywnej?

W USA każdy może twierdzić, że jest dietetykiem. Zarejestrowani dietetycy (RDN) przechodzą dość obszerne szkolenie.

RD może sugerować ziołowe środki zaradcze, które byłyby medycyną alternatywną, ale zazwyczaj pomagają ludziom radzić sobie z przewlekłymi schorzeniami takimi jak cukrzyca, choroba Crohna czy rak.

O dietetykach, przynajmniej we Francji (przypuszczam, że różni się w zależności od kraju) jest to specjalność medyczna, która przychodzi po ukończeniu sześciu lat studiów medycznych.

Alternatywni lekarze, którzy nie ukończyli studiów medycznych są nazywani dietetykami (we Francji); co nie znaczy, że są mniej kompetentni.

W medycynie staramy się opierać wszystko na solidnych naukowych wynikach. Nazywamy tę praktykę “medycyną opartą na dowodach” (EBM). To, co nazywamy “medycyną alternatywną”, to wszystkie podejścia alternatywne, w których takie standardy nie są lub są niedostatecznie wdrażane. Sposób, w jaki medycyna była praktykowana wieki temu, jest dobrym przykładem medycyny alternatywnej, zwykle nazywamy to medycyna tradycyjna :

Medycyna tradycyjna (zwana także medycyną rdzenną lub ludową) obejmuje systemy wiedzy, które rozwijały się przez pokolenia w różnych społeczeństwach przed erą nowoczesnej medycyny. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) definiuje medycynę tradycyjną jako “sumę wiedzy, umiejętności i praktyk opartych na teoriach, przekonaniach i doświadczeniach rdzennych dla różnych kultur, zrozumiałych lub nie, wykorzystywanych w utrzymaniu zdrowia, jak również w zapobieganiu, diagnozowaniu, poprawie lub leczeniu chorób fizycznych i psychicznych. 1

Teraz odżywianie, podczas gdy integralną częścią regularnej dyscypliny medycznej (jeśli zostaniesz zdiagnozowany z cukrzycą, twój endokrynolog może również skierować cię do dietetyka) dobrze wpisuje się w tradycyjną medycynę w następującym sensie. Wiedza, którą posiadamy na temat spożywanej przez nas żywności, była przekazywana z pokolenia na pokolenie na długo przed powstaniem współczesnej nauki. Zasadniczo, kazano ci jeść warzywa przez twoją matkę, której matka mówiła to samo itd. itd., prawdopodobnie możesz to prześledzić jeszcze przed powstaniem współczesnego człowieka. Prawdopodobnie możesz to prześledzić od czasów sprzed istnienia współczesnego człowieka. Stosując rygorystyczne naukowe standardy żywienia, stajemy wtedy przed problemem. Jak w ogóle definiujemy ten problem przy ocenie żywności, którą spożywamy? Np. brokuł nie jest jakimś lekiem przeznaczonym do rozwiązania konkretnego problemu medycznego, więc nie masz dobrze zdefiniowanego punktu końcowego, który możesz przetestować.

To oczywiście nie problem w zasadzie, aby badać niektóre szczególne efekty zdrowotne niektórych pokarmów. W praktyce może to już być trudne, nie możesz wykonywać podwójnie ślepych testów, więc musisz uciec się do badań obserwacyjnych lub kontrolowanych eksperymentów, które zazwyczaj nie trwają zbyt długo. Ale prawdziwym problemem jest wtedy wybór punktu końcowego dla wyników zdrowotnych i wybór, do czego porównać dany produkt żywnościowy. Nie można np. po prostu patrzeć na wszystkie przyczyny śmiertelnie. Załóżmy, że np. ograniczenie kaloryczności zapobiegnie rakowi i chorobom serca, jeśli będziesz trzymał się tej diety będziesz żył o wiele dłużej (zakładając, że to naprawdę zadziała). Ale wtedy okaże się, że będzie ci brakowało energii, skończysz spać 12 godzin na dobę. Tak więc punkt końcowy wszystkich przyczyn śmiertelności, który wygląda na dobre kryterium, może prowadzić do całkowicie bezwartościowego wyniku.

Ale nawet aby uzyskać takie wyniki, musisz podjąć decyzję o porównaniu jednego rodzaju diety do innej. W starszych badaniach statystycznych pochodzących z lat 80. i wcześniejszych popełniono błąd polegający na skorelowaniu spożycia składników odżywczych ze stanem zdrowia. Jak wyjaśniono w tym artykule często prowadzi to do błędnych wyników, ponieważ całkowite spożycie energii jest ogromnym czynnikiem dezorientującym. Nowoczesne badania wykonują analizę statystyczną w taki sposób, że całkowite spożycie energii jest brane pod uwagę. Ale mogą istnieć inne mylące czynniki czające się, które mogą nie być tak łatwo zidentyfikowane i rozwiązane.

Teraz pozostaje faktem, że jeśli dziś trzymać się tego, co przechodzi do zdrowej diety, a następnie będzie jeść dietę, że twoja wielka babcia prawdopodobnie będzie również uznać za zdrowej diety. Tak więc, nawet jeśli dziś wiemy nieco więcej niż Twoja prababcia (weź np. witaminy), informacje, które opisują to, co byś jadł, nadal w dużej mierze pochodzą z wiedzy starożytnej. Współczesna nauka ma tu tylko ograniczony wpływ. Np. obecnie wiemy, że tłuszcze nasycone mogą nie być zbyt zdrowe. Z drugiej strony, popełniono błąd, kiedy błędnie myśleliśmy, że możemy produkować zdrowsze tłuszcze, tłuszcze trans zostały zrobione jako zdrowsza alternatywa dla tłuszczów nasyconych, ale to okazało się być znacznie bardziej szkodliwe dla naszego zdrowia.

Tak więc pod koniec dnia, pacjent, który zostanie skierowany do dietetyka skończy się na diecie, która ma swój początek w tym, co możemy nazwać tradycyjną medycyną. Zdrowe pokarmy, które pacjent spożywałby jak kalafiory marchewkowe, brokuły powstały nie w wyniku modernych wysiłków naukowych, ale były uprawiane ponad 3000 lat temu.

Dietetyk może praktykować medycynę alternatywną, ale bycie dietetykiem nie oznacza z natury rzeczy, że praktykujesz medycynę holistyczną lub jesteś praktykiem medycyny alternatywnej. Zależy to całkowicie od Twoich kwalifikacji/ wykształcenia i rodzaju usług, które zdecydujesz się świadczyć jako specjalista ds. żywienia! Jeśli jako specjalista ds. żywienia prowadzisz terapie alternatywne, możesz uznać się za praktykę medycyny alternatywnej.

Również rodzaj certyfikacji/stopni, które zdecydujesz się uzyskać jako specjalista ds. żywienia, zależy od rodzaju praktyki, którą chcesz zbudować dla siebie. Pracuję z tysiącami dietetyków, dietetyków, trenerów zdrowia, praktyków medycyny alternatywnej, jak również z innymi specjalistami w dziedzinie zdrowia i fitness, którzy posiadają różne stopnie i certyfikaty.