Niepokój o wszystko

Psycholog mógłby jej pomóc, np. używając Terapii Poznawczo-Behawioralnej . Jest prawdopodobne, że kiedy tylko poczuje, że coś jest nie w porządku i pomysł, że to może być rak przenika jej umysł, nie ma wystarczającej wiedzy, aby odrzucić takie myśli na ich podstawie. Jeśli zostanie o tym pouczona, wtedy może zacząć tłumić takie myśli.

Ale wtedy minie jeszcze trochę czasu zanim te negatywne myśli przestaną przenikać przez jej umysł. Dzieje się tak dlatego, że takie myśli pochodzą z poziomu podświadomości, części mózgu, których to dotyczy, mogą oznaczać, że coś wydaje się być nie tak, nawet jeśli ty na poziomie świadomości wiesz, że nie ma problemu i że jest to fałszywy alarm. Alarm będzie wtedy nadal tam być, ale ona może go zignorować, tak długo, jak ona wie, że to rzeczywiście jest fałszywy alarm. Powodem, dla którego tak się dzieje jest to, że wierząc w to, co czuła, wzmacniała sygnały, które miały wpływ na zaprogramowanie pewnych części mózgu do działania w ten sposób. Te części mózgu nie wiedzą, że to jest złe. Jeśli uczyłaby się nowej umiejętności, ten sam rodzaj procesów doprowadziłby ją do tego, że lepiej by sobie z nią radziła.

Ponieważ złe programowanie jest nadal obecne, oznacza to, że nawet jeśli wie, że samo odczuwanie czegoś gdzieś w jej ciele nie oznacza, że ma raka, sygnały, które odbiera, będą nadal wzmacniane i odczuwane w sposób przesadny. Ona musi docenić ten efekt, aby nadal móc odrzucić myśl, że może mieć raka. Ale obniżenie poziomu stresu po prostu nie wierząc w to, że ma raka, a także metody relaksacji, o których mowa w odpowiedzi Sony, już teraz w jakiś sposób ograniczy wszelkie postrzegane przez nią nieprawidłowości.

Ma coś, co nazywa się hipochondrią, a jest to ta sama choroba, na którą ja cierpię. Hipochondria oznacza nadmierny niepokój o zdrowie. Pozwólcie, że opowiem wam kilka kluczowych punktów. Jeśli będzie się zbytnio martwić, zacznie produkować JEDNE SYMPTOMY w swoim organizmie. Martwiłam się o plamę w ustach przez 2 lata i błędnie zdiagnozowałam ją jako leukoplakię za pomocą google'a. W rezultacie rozwinął się u mnie chroniczny ból szyi. Nigdy jej na to nie pozwalałem. Google często podaje linki do stron internetowych z INCOMPLETE informacjami o chorobie przeznaczonymi dla ogółu społeczeństwa, a NIE dla właściwych stron medycznych. Guzek w gardle jest w rzeczywistości normalny, ponieważ występują tam węzły chłonne. Gdyby rzeczywiście był to rak, 5 lat wystarczyłoby, aby guz powiększył się i spowodował gorączkę oraz wszystkie inne objawy raka. Lęk zdrowotny nie jest czymś, czego można się całkowicie pozbyć. To tylko chwila czasu, zanim odkryjesz w Internecie nowego wirusa, który rozprzestrzenia się poprzez dotykanie/kichanie i zaczniesz mieć na jego punkcie obsesję. Musisz jej powiedzieć, aby się zrelaksowała i przekonać ją, że ludzkie ciało jest bardziej złożone i dobrze nadaje się do walki z infekcjami i chorobami niż ona to wie. Po prostu google efekt placebo (również nocebo) i powiedz jej o tym przeczytać. To pokazuje, jak potężna może być psychologia człowieka, jeśli chodzi o dobre samopoczucie fizyczne. Do hipochondrycznego powtarzające się uspokojenie jest wymagane, ponieważ mają one tendencję do wpadania w cykl ciągłego martwić i ponownie analizując przyczynę ich zmartwień. Kluczem do przezwyciężenia tego jest przerwanie tego cyklu. Codzienna praktyka medytacji pomaga uspokoić umysł i pozwala mu myśleć bardziej zrozumiale. Także medytacja pomaga analizować siebie w spokojniejszy sposób. W ten sposób uczysz się kontrolować swoje lęki. Zdecydowanie polecam kanał YouTube Michaela Sealeya dla wideoprzewodników do medytacji i hipnozy. Zacznijmy od tego . Zdecydowanie pomogły mi one bardziej niż kiedykolwiek lekarstwa przeciwlękowe.

You can’t leve anxiety but you can definitely learn to ignore it.

Powiedz jej, aby codziennie oddychała głęboko przez co najmniej 5-10 minut, a potem będzie mogła zacząć od 2 minut, co ją uspokoi i będzie się mniej martwić, ponieważ jej umysł będzie się relaksować. Możesz stworzyć dla niej komfortowe i kochające środowisko, aby zawsze wiedziała, że jesteś tam cokolwiek się wydarzy. Te łatwe rzeczy można robić w domu . Trudno byłoby być cierpliwym dla niej, ale kiedy zobaczy, że jesteś tam za każdym razem, gdy zdarza się jej pocieszać , może być ona zrealizować swoją całą wyobraźnię . Albo możesz iść z odpowiedzią hrabiego Iblisa i skontaktować się z psychologiem .

Jak wskazywali inni, to, co pan opisuje, jest zdecydowanie chorobą psychiczną. W DSM-IV nazywało się to hypochondriasis i jest również czasami nazywane lękiem zdrowotnym.

Technicznie jest teraz podzielone na dwa oddzielne warunki od momentu przyjęcia DSM-V, ale nadal warto przyjrzeć się kryteriom diagnostycznym z DSM-IV:

A. Troska o obawy przed posiadaniem, lub pomysł, że ma się poważną chorobę opartą na błędnej interpretacji objawów cielesnych. B. Zaabsorbowanie trwa pomimo odpowiedniej oceny medycznej i zapewnienia. C. Przekonanie w kryterium A nie ma charakteru urojeniowego (jak w Zaburzeniu Urojenia, Typie Somatycznym) i nie ogranicza się do obaw związanych z wyglądem (jak w Zaburzeniu Dysmorficznym Ciała). D. Zaabsorbowanie powoduje klinicznie istotny niepokój lub upośledzenie w sferze społecznej, zawodowej lub innych ważnych obszarach funkcjonowania.
E. Czas trwania zaburzenia wynosi co najmniej 6 miesięcy. F. Zaniepokojenie nie jest lepiej wyjaśnione przez uogólnione zaburzenia lękowe, zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, zaburzenia paniczne, duży epizod depresyjny, lęk separacyjny lub inne zaburzenia somatoformalne.

Jak wskazali inni, CBT i ewentualnie leki są skutecznym lekarstwem na to.

Pewnie zebrałeś tyle, ale tylko uspokajanie jej naprawdę nie jest skutecznym rozwiązaniem.

Jako zrzeczenie się odpowiedzialności, nie cierpię osobiście z powodu tego konkretnego schorzenia (więc ktoś mnie poprawi, jeśli jestem poza bazą), ale w oparciu o moje doświadczenie i czytanie o innych zaburzeniach lękowych jest również bardzo ważne, aby znaleźć sposób, aby przerwać związane z tym zachowania (np. niepotrzebne wizyty lekarskie, otrzymywanie niepotrzebnych zabiegów, itp.), ponieważ te tylko służą do utrwalania lęku. (To jest analogiczne do zaburzenia obsesyjno-kompulsywnego; kompulsywne mycie rąk może w krótkiej perspektywie czasowej zmniejszyć lęk, ale w dłuższej trzyma cię w pułapce zaburzenia). Jest to jednak zdecydowanie coś, nad czym może ona pracować z terapeutą.