Czy mamy ogólny system klasy leków, które laik może zrozumieć?

Nie ma potrzeby, aby jakakolwiek osoba nauczyła się taksonomii leków, chyba że osoba ta tworzy lub obszernie korzysta z dokumentacji klinicznej lub farmakologicznej. Nie wątpię, że gdzieś istnieje jedna, jednolita taksonomia leków, przepisana przez jakiś organ normalizacyjny - i nie wątpię również, że jest to poważny ból do stosowania i tak znienawidzony przez lekarzy jak ICD-10.

Dla wszystkich medycznych celów poza dokumentacją, ludzie używają kategoryzacji w ten sam sposób jak dla wszystkich innych koncepcji w ich życiu. Umieszczają etykietę na każdej grupie, którą (i miejmy nadzieję, że ich partner komunikacyjny) łatwo rozpoznać. A to co rozpoznają zależy od poziomu ich wiedzy w tej dziedzinie.

Dlatego też pacjent naturalnie powie “leki na migrenę ” podczas rozmowy z przyjacielem lekarza. Lekarz będzie używał takich kategorii jak agoniści receptorów serotoninowych “. Żaden z was dwóch nie badał taksonomicznego drzewa leków przed użyciem prawidłowej nazwy kategorii. Wiedzieliście, że "są migreny” i wyprowadziliście z niego prawidłową nazwę kategorii. Lekarz dowiedział się o roli serotoniny w mózgu, a jeden rozdział jego podręcznika wyjaśnił, jak serotonina jest związana z migreną, a inny wyjaśnił, jak istnieją leki, które naśladują działanie serotoniny poprzez aktywację tych samych receptorów, które są zwykle aktywowane przez serotoninę, więc mogą zatrzymać migrenę.

Zauważ, że te dwie kategorie nie są takie same, nawet jeśli mają pewne nakładają się. Niektóre agoniści receptorów serotoninowych są rodzajem leków na migrenę. Ale istnieją leki na migrenę, które nie są agonistami receptorów serotoninowych, i są agoniści receptorów serotoninowych, które robią coś innego niż leczyć migrenę, ponieważ aktywują nieco inny zestaw receptorów serotoninowych. Nie ma jednak prostego sposobu na przełożenie kategorii “agoniści receptorów serotoninowych” na terminy laickie. Nie chodzi nawet o to, że wynika to ze zbyt szczegółowych kryteriów, i że dobrze jest dla laika poznać bardziej ogólną kategorię nad nią - bo bardziej ogólna kategoria “agonistów receptorów serotoninowych” nie jest łatwiejsza do zrozumienia. Taksonomie ekspertów nie są po prostu bardziej szczegółowymi wersjami taksonomii laika z tej samej dziedziny, są one ortogonalne dla taksonomii laika, ponieważ opierają się na zupełnie innych zasadach.

Jeśli to czego chcesz to system kategoryzacji odzwierciedlający Twoją obecną wiedzę, to już ją masz. Mówienie o “lekach na gorączkę” lub “lekach na migrenę” nie jest w żaden sposób złe. Po prostu powiedz, co masz na myśli, kiedy tego potrzebujesz. Może istnieć kategoria, o której musisz porozmawiać, ale nie możesz wymyślić dla niej zwięzłej nazwy, na przykład “lekarstwa na gorączkę, które są bezpieczne dla maluchów i są brane przez usta” - ale jest mało prawdopodobne, że już stanowi ona węzeł w czyjejś standardowej taksonomii, musisz ją opisać. I chociaż twój lekarz może być skłonny używać opis “pediatryczny doustny lek przeciwgorączkowy” zamiast tego, to nie czyni to twojej etykiety mniej ważną.

Jeśli chcesz być w stanie pracować z bardziej skomplikowaną taksonomią, będziesz potrzebował więcej wiedzy medycznej. I to jest wspaniałe - każdy może wykorzystać wiedzę na tak ważny temat. Ale w tym przypadku wiedza ta jest najważniejsza. Użycie właściwej taksonomii przyjdzie naturalnie, jako produkt uboczny twojej zwiększonej wiedzy. I odwrotnie - nie działa.

Oczywiście może się zdarzyć, że natkniesz się na informacje, które odnoszą się do kategorii, której nie rozumiesz, na przykład na liście interakcji leku, który bierzesz. Ale jeśli chcesz zrozumieć te informacje, to droga nie prowadzi przez jakąś szczególną taksonomię (która i tak nie może być przypisana do pojęć, które już znasz). Jeśli naprawdę musisz wiedzieć, co sprawia, że dana klasa leków jest “klasą”, a nie przypadkową kolekcją leków, a źródło, które znajdziesz, nie wyjaśnia tego w sposób, który rozumiesz, potrzebujesz innego źródła, które spróbuje wyjaśnić kryteria stojące za istniejącą kategorią ekspertów. Jestem pewien, że użytkownicy tej strony będą szczęśliwi mogąc Ci w tym pomóc.

Popieram odpowiedź Rumstscho (z wyjątkiem części o ICD-10 jako o dużym bólu, który należy stosować).

Istnieje system klasyfikacji leków, który jest dość szczegółowy i szeroko stosowany i nazywa się:

System klasyfikacji Anatomical Therapeutic Chemical (ATC)

Jak można się domyślić po nazwie klasyfikuje on leki w oparciu o:

• organ lub system, na który działają oraz
• ich właściwości lecznicze oraz
• właściwości farmakologiczne oraz
• chemiczne

Jak one wszystkie biorą pod uwagę? Stosując poziomowy system klasyfikacji. Klasyfikacja jest połączona z systemem kodowym, który może być użyty np. do wyszukiwania leku na stronie internetowej agencji regulacyjnej.

System klasyfikacji ATC ma pięć poziomów:

Pierwszy poziom - anatomiczna grupa główna (jest to poziom zrozumiały dla laików)

Układ pokarmowy i metabolizm

B Krew i organy krwiotwórcze

C Układ krążenia

D Dermatologowie

G Genito- układ moczowy i hormony płciowe

H Systematyczne preparaty hormonalne, z wyłączeniem hormonów płciowych i insulin

J Środki przeciwzakaźne do użytku ogólnoustrojowego

L Środki przeciwnowotworowe i immunomodulujące

M Układ mięśniowo-szkieletowy

N Układ nerwowy

P Produkty przeciwpasożytnicze, Środki owadobójcze i repelenty

R Układ oddechowy

S Organy zmysłów

Różne

Drugi poziom - główna grupa terapeutyczna (jest to poziom, który może zrozumieć poinformowany pacjent - jeśli jesteś nieco zaznajomiony ze stanem chorobowym/wskazaniem, dla którego lek jest przeznaczony, możesz zrozumieć ten poziom)

Trzeci poziom - podgrupa terapeutyczna/farmakologiczna (jest to poziom, w którym rzeczy stają się dość techniczne; *Wody te są zazwyczaj zbyt głębokie dla laików)

Czwarty poziom - podgrupa chemiczna/terapeutyczna/farmakologiczna

Piąty poziom - substancja chemiczna

Jak leki są włączone do systemu:

_ Kryteria włączenia i wykluczenia Centrum Współpracujące WHO w Oslo ustanawia nowe wpisy w klasyfikacji ATC na prośbę użytkowników systemu. Należą do nich producenci, agencje regulacyjne i naukowcy. Zakres systemu nie jest wyczerpujący. Głównym powodem, dla którego dana substancja nie została włączona do systemu, jest fakt, że nie otrzymano żadnego wniosku._ […]

_Dodatkowe, homeopatyczne i ziołowe tradycyjne produkty lecznicze na ogół nie są włączone do systemu klasyfikacji ATC. _

od: WHO Collaborating Centre for Drug Statistics Methodology

(jeśli jesteś naprawdę zainteresowany tym tematem, możesz znaleźć kilka rozdziałów tej publikacji interesujące.

Nie ma jednak potrzeby, abyś się tego nauczył (lub jakiejkolwiek innej klasyfikacji). Jeśli Twoim celem jest zdobycie wiedzy o lekach, interesującą Cię dziedziną jest farmakologia , a dokładniej farmakodynamika . Jest to dość duża dziedzina, ale prawdziwym haczykiem dla laików jest to, że jest to nauka stosowana, do tego potrzebna jest najpierw wiedza z zakresu fizjologii, patofizjologii i biochemii medycznej, a dla tych potrzebna jest biologia komórkowa, trochę anatomii i histologii, mikrobiologia, biochemia (do czego zdecydowanie potrzebna jest chemia)… Byłoby to zadanie na kilka lat i nadal potrzebowaliby Państwo programu nauczania oraz kogoś, kto nadzorowałby proces uczenia się, aby upewnić się, że rozumieją Państwo wszystkie ważne pojęcia.

Nie oznacza to, że nie można być dobrze poinformowanym, wykształconym pacjentem (lub opiekunem pacjenta, członkiem rodziny). Po prostu nie musisz się uczyć o wszystkich głównych chorobach i lekach. Po prostu, kiedy (jeśli) wystąpi problem zdrowotny, skoncentruj swoje wysiłki na tym konkretnym obszarze. Nie możesz i nie powinieneś wykorzystywać zdobytej wiedzy do samouzdrawiania; powinna ona służyć lepszemu komunikowaniu się z personelem medycznym, uczestniczeniu w podejmowaniu decyzji, a w razie potrzeby rozważeniu, czy nie nadszedł czas, aby uzyskać drugą opinię na jakiś temat.

• *

An aside: Oto przykład jak zorganizowana jest książka z farmakologii. Lekcje na temat konkretnych leków zaczynają się od sekcji 2. Można zauważyć, że czasami wykorzystuje się mechanizm komórkowy/chemiczny (sekcja 2), a czasami cały narząd lub układ narządów (sekcja 3 i 4) lub chorobę, która ma być leczona (sekcja 5 i rozdziały 43-45 np. w sekcji 4) (w zależności od tego, który z nich jest lepszy do wyjaśnienia, jak dany lek działa). Nie polecam Państwu tej książki (nie to, że nie jest dobra, jest świetna) - ponieważ jest przeznaczona dla studentów kierunków medycznych/aptecznych, jak również dla doktorantów. Chociaż jest świetna, ponieważ zachęca do krytycznego myślenia, można się zagubić w ilości szczegółów. Właśnie wykorzystałem jego spis treści jako przykład, jak można iść na studia farmakologiczne. Dla laikiem powiedziałbym, że startowanie z Wikipedią nie jest złe (artykuły są tam zazwyczaj dobrze zorganizowane), o ile tylko upewnimy się, że sprawdzamy dokładność informacji, które tam znajdziemy.