Czy Twój podstawowy wskaźnik metaboliczny (BMR) może się dostosowywać w odpowiedzi na dietę przez dłuższy czas? Jeśli tak, to jak bardzo może się ona obniżyć? Słyszałem, że BMR waha się od 1000 do 2500 kalorii. Załóżmy, że przyjmowane są multiwitaminy i inne suplementy żywieniowe (wapń, magnez, minerały).
Po pierwsze, stwierdzenie 1000-2500 kalorii z odpowiedzi na to pytanie nie wynika z nieścisłości wzoru (przypisano temu tylko 0,5% zmienności), ale jest faktycznym zmierzonym BMR w badaniu w populacji szkockiej .
Po drugie, z powyższego pytania w SE wiemy, że BMR jest zależny, między innymi, od beztłuszczowej masy ciała (FFM), czyli masy mięśniowej. We wspomnianym badaniu 63% zmienności BMR można było przypisać zmianom w FFM. Wiemy też, że diety mogą prowadzić do utraty tej masy, jeśli nie są nadmiernie kompensowane przez ćwiczenia fizyczne; można więc logicznie wnioskować, że dieta może prowadzić do zmniejszenia BMR, jeśli nie jest kompensowana, np. przez ćwiczenia fizyczne lub diety wysokobiałkowe.
Nie mogłem znaleźć żadnych innych dowodów na bezpośrednie zmiany BMR przez dietę, więc ten związek (dieta - zmniejszenie FFM - zmniejszenie BMR) może być tylko na razie.
Tak, może. Ogólnie rzecz biorąc, nie jestem pewien, jak bardzo może zejść zanim stanie się problemem, co moim zdaniem zadajesz jako drugie pytanie. Głód na śmierć może być postrzegany jako podejmowanie BMR blisko zera (choć nie sądzę, abyś doszedł do zera przed śmiercią).
Myślę, że dobrym odniesieniem dla tego jest artykuł recenzyjny Petera Emery'ego Metaboliczne zmiany w niedożywieniu “. Mogą być bardziej odpowiednie odniesienia, jeśli chodzi o celowe zmniejszenie spożycia kalorii, ale podejrzewam, że wyniki są podobne na mniejszą skalę.
Istnieje kilka sekcji przeglądu, które są warte zacytować i omówić tutaj:
Najpierw ogólny trend i przyczyny:
Podstawowe tempo metabolizmu rzeczywiście wzrasta w ciągu pierwszych kilku dni głodu, pod wpływem amin katecholowych, które są wydzielane w odpowiedzi na zmniejszenie stężenia glukozy we krwi. Odzwierciedla to prawdopodobnie wysokie tempo glukoneogenezy, które występuje w tym czasie. Wraz z postępem postu zmniejsza się jednak tempo przemiany materii w miarę jak obniża się poziom wolnych T3 i amin katecholowych oraz zmniejsza tempo glukoneogenezy.
W zasadzie, kiedy po raz pierwszy zaczynasz pościć (w tym miejscu znajduje się odniesienie 1 ,[2] , że strony z przeglądem pochodzą z 1-4 dni), organizm szuka innych źródeł energii glukoneogeneza ). To nie jest zrównoważone w czasie, a następnie BMR zaczyna spadać. Jak zaczyna spadać jest w dużej mierze poprzez utratę chudej tkanki, z naciskiem na masę mięśniową, która jest prawdopodobnie dobrym wyborem ewolucyjnym w stosunku do ważniejszych systemów, takich jak mózg:
Odpowiedź na mniej poważne ograniczenie żywności może być również postrzegane jako szereg procesów adaptacyjnych z tych samych priorytetów, to jest do utrzymania dostaw glukozy do mózgu i zminimalizować utratę chudej tkanki. Podstawowa szybkość metabolizmu zmniejsza się, aby zminimalizować negatywny bilans energetyczny. Jest to osiągane częściowo przez utratę tkanki aktywnej metabolicznie, ale istnieje również kilka dowodów na to, że wydajność metabolizmu energetycznego wzrasta, co prowadzi do zmniejszenia wydatków energetycznych na jednostkę masy komórki.
Ponownie, cytowany artykuł recenzji jest również warte przeczytania, zwłaszcza, że zajmuje się inaczej zdrowych osób i ludzi "dieta” w zdrowym rozumieniu tego słowa (ale w żadnym razie nie medycznych). Ponownie skład ciała i aktywność fizyczna odgrywają tu wiodącą rolę, ale zmiany w wydajności są z pewnością zauważalne, jeśli nie są zrozumiałe. Warto również zacytować wniosek dotyczący obliczania wydajności ibid ):
Wydaje się więc, że powszechnie stosowany wskaźnik wydajności metabolicznej u ludzi, czyli zmniejszone zużycie tlenu na jednostkę masy beztłuszczowej, jest obarczony problemami, ponieważ nie uwzględnia on zmian w udziale podpodziałów masy beztłuszczowej, które obejmują te z wysokim metabolizmem w spoczynku, takie jak mózg i wnętrzności oraz te z niskim metabolizmem w spoczynku, takie jak masa mięśniowa.
Kiedy w swoim życiu zaczyna się na diecie niskokalorycznej może mieć wpływ na wynik diety. Powszechnie rozumianym przykładem jest krótszy wzrost / mniejszy szkielet ramy będzie rozwijać się pod ograniczonym spożyciem składników odżywczych. Prawdopodobnie warto zauważyć, że w skali ewolucyjnej, posiadanie zbyt dużej ilości kalorii jest niezwykle nowym problemem. Innymi słowy, nawet jeśli nie postrzegalibyśmy tego jako preferencyjnego w dzisiejszym rozwiniętym świecie, to prawdopodobnie jest to reakcja adaptacyjna na utratę chudej masy ciała lub nie rozwinięcie dodatkowej struktury szkieletowej (z celami efektywności).
Zakończę powrót Dr Emery’s pokrycie tego samego tematu:
Główną odpowiedzią w przewlekle niedożywionych populacji jest powolny wzrost, opóźniona dojrzałość, i mała dojrzałość dorosłych. Mała budowa ciała może być postrzegana jako udana adaptacja do niskiego spożycia energii, ponieważ ogólne podstawowe tempo metabolizmu będzie niskie. Jednakże, gdy tempo metabolizmu jest dostosowane do masy beztłuszczowej, nie ma znaczącej różnicy pomiędzy tymi, którzy są najbardziej niedożywieni a tymi, którzy są dobrze odżywieni. Powodem tego jest fakt, że główny deficyt chudej masy tkankowej znajduje się w mięśniach, które mają stosunkowo niskie tempo przemiany materii, podczas gdy rozmiar trzewnych narządów, które są znacznie bardziej aktywne metabolicznie, jest znacznie mniej dotknięty. Stąd te zmiany w składzie ciała mogą zniwelować wzrost wydajności metabolizmu komórkowego.