Post ma pewne zastosowania medyczne ](https://en.wikipedia.org/wiki/Fasting#Medical_application). Wśród nich jest _przedoperacyjny post , który dotyczy ran.
Ale gojenie się ran jest zasadniczo stanem znacznie zwiększonego zapotrzebowania na składniki odżywcze. Tak więc, tak, poszczenie w czasie gojenia się rany nie jest najlepszym pomysłem:
Podstawy żywienia i gojenia ran: Dlatego miejscowe postępowanie z raną i dobra dokumentacja rany jest niezbędna dla nieopóźnionego gojenia się rany i zapobiegania rozwojowi ran przewlekłych. Podczas procesu gojenia się rany potrzebne jest dużo energii. Energia do budowy nowych komórek jest zazwyczaj uwalniana z zapasów energetycznych organizmu i rezerw białkowych. Dla pacjentów niedożywionych i niedożywionych może to stanowić duże wyzwanie.
Z tego artykułu:
Wpływ niedożywienia na gojenie się ran Nawet w niepowikłanym głodzeniu, jak podczas długotrwałego postu, organizm przeciętnego dorosłego człowieka traci dziennie 60-70 g białka (240-280 g tkanki mięśniowej). Jednak ciężki uraz lub sepsa mogą zwiększyć utratę białka do 150-250 g (600-1000 g tkanki mięśniowej) na dobę. Gojenie się ran jest opóźnione u osób, które przed urazem lub zabiegiem chirurgicznym miały okresy głodzenia (zwykłego lub stresowego) z powodu braku endogennych substratów. Dalsze niedożywienie dodatkowo utrudnia gojenie się ran:
- Opóźnionej neowaskularyzacji i zmniejszonej syntezy kolagenu
- Przedłużającej się fazy zapalenia
- Zmniejszonej fagocytozy przez leukocyty
- Dysfunkcji komórek B i T
- Zmniejszonej wytrzymałości mechanicznej skóry
Białka
Białka odgrywają najważniejszą rolę w całym procesie gojenia się ran. Limfocyty, leukocyty, fagocyty, monocyty i makrofagi - komórki układu odpornościowego - składają się głównie z białek i są niezbędne do zainicjowania zdrowej odpowiedzi zapalnej w procesie gojenia. Odpowiednia podaż białek jest niezbędna do prawidłowego gojenia się ran. Ponieważ kolagen jest białkiem, które jest produkowane głównie w gojącej się ranie, brak białka zmniejsza syntezę kolagenu i produkcję fibroblastów.
Oczywiście, wszystkie aminokwasy proteogenne są ważne podczas gojenia się ran. Istnieją dowody na to, że niektóre aminokwasy są szczególnie ważne dla tego procesu. Metionina i cysteina biorą udział w syntezie tkanki łącznej i kolagenu. Uważa się, że arginina ma duży wpływ na proliferację kolagenu i poprawę reakcji immunologicznej.
I oczywiście istnieje zwiększone zapotrzebowanie na kwasy tłuszczowe, witaminę C, żelazo, cynk itd. Z punktu widzenia chirurga, te punkty muszą być wzięte pod uwagę:
*Metaboliczne efekty postu i operacji: * - post gwałtownie wpływa na metabolizm, chociaż stopniowo dochodzi do adaptacji w celu zminimalizowania strat białka - operacja zwiększa tempo metabolizmu i katabolizm, z czego insulinooporność jest związana z wielkością operacji - leczenie insuliną u insulinoopornych pacjentów po operacji lub urazie wyraźnie poprawia metabolizm ciała i zmniejsza zachorowalność i śmiertelność - unikanie przedoperacyjnego postu zmniejsza pooperacyjną insulinooporność o około 50% i osłabia pooperacyjne upośledzenie strat azotu, pooperacyjnej insulinooporności, ale przyspiesza utratę azotu - wykazano, że okołooperacyjne żywienie pozajelitowe zmniejsza zachorowalność i śmiertelność u pacjentów z niedożywieniem, doustna suplementacja w okresie okołooperacyjnym może zmniejszyć pooperacyjną utratę masy ciała i ograniczyć powikłania infekcyjne - pacjenci poddawani zabiegom chirurgicznym w ramach multimodalnego programu mającego na celu zmniejszenie stresu i poprawę funkcji pooperacyjnych wykazują jedynie niewielką insulinooporność, co pozwala na karmienie bez hiperglikemii
Aby uzyskać bardziej kompleksowe spojrzenie na odżywianie i gojenie się ran, zajrzyj na stronę
Nutrition, Anabolism, and the Wound Healing Process: An Overview: Jednym z nich jest aktywacja reakcji stresowej na uraz, a drugim rozwój niedożywienia białkowo-energetycznego (PEM). Każda znacząca rana prowadzi do stanu hipermetabolicznego i katabolicznego, a potrzeby żywieniowe są znacznie zwiększone. Gojenie się rany zależy od odpowiedniego przepływu składników odżywczych. Szczególnie niepokojące jest występowanie PEM, które definiuje się jako niedobór energii i białka w stosunku do zapotrzebowania organizmu. PEM w obecności rany prowadzi do utraty beztłuszczowej masy ciała (LBM) lub zapasów białka, co samo w sobie utrudnia proces gojenia. Wczesne agresywne odżywianie odżywcze i mikroelementowe jest niezbędne do kontrolowania i zapobiegania rozwojowi tego procesu. PEM jest powszechnie spotykane w populacji osób z przewlekłymi ranami, szczególnie u osób starszych, niepełnosprawnych lub przewlekle chorych, gdzie przewlekłe rany mają tendencję dodo rozwoju.
