Punkt zaczepienia i kierunek rozwoju siły.
Jest to jak próba przesunięcia drzwi w pobliżu klamki lub przy zawiasach. Siły dźwigni są słabe w jednym przypadku i prawie nieobecne w drugim. Jest to różnica między małymi i pomijalnymi.
Pronator M teres jest już bardzo słaby do zginania łokcia, ponieważ jest mocowany w dość nieoptymalnym położeniu, aby wywierać dużą siłę w tym zakresie. Supinator _M jest zamocowany w łokciu, ale jeszcze niżej i kierunek rozwoju siły byłby do tego minimalny.:
(kliknij aby powiększyć) Pierwsze zdjęcie z WP, drugie i trzecie z Nigel Palastanga i Roger Soames: “Anatomia i ruch człowieka”, Churchill Livingstone: Edynburg, Londyn, 62011. (wydanie niemieckie, str. 69.)
(wydanie angielskie, str. 74.)
Cytując Pałastangę i Nazwiska:
Supinator
Głęboko w górnej części przedramienia, supinator leży ukryty przez powierzchowne mięśnie, gdy otacza górny koniec promienia. Jego dwie głowy powstają w sposób ciągły z przedniego aspektu bocznej kłykciny humerus, radialnego więzadła bocznego, z więzadła gardłowego, supinatora grzebienia i fossy ulny. Często jednak wygodnie jest myśleć o supinatorze jako powstającym przez dwie głowy, humeralną i łokciową, pomiędzy którymi przechodzi tylny nerw poprzeczny, aby uzyskać dostęp do przedziału ekstensora przedramienia. Z tego rozległego pochodzenia włókna mięśniowe przechodzą w dół i na boki, owijając się wokół górnej trzeciej części promienia. Wkładają się one w posterior, lateral i anterior radius, aż do przedniego marginesu między szyją a przyłączeniem łezek pronatora.
Jak sama nazwa wskazuje, supinator podtrzymuje przedramię, w którym następuje przednio-boczny ruch dystalnego końca promienia wokół łokcia, powodując, że obie kości leżą równolegle do siebie. O ile nie jest wymagane szczególnie silne działanie supinatora, to supinator jest prawdopodobnie głównym środkiem lokomocji. Jednakże, jeśli wymagany jest silny ruch, biceps brachii jest również rekrutowany. Należy jednak pamiętać, że biceps brachii nie może funkcjonować jako supinator przy całkowicie rozciągniętym łokciu, w związku z czym silne ruchy nadgarstkowe wykonywane są przy zgięciu łokcia do około 120 .
Rozerwanie bicepsówronatora
Uformowanie środkowej granicy dołu łokciowego w łokciu, rozerwanie pronatora jest najbardziej bocznym z mięśni powierzchownych w przedziale zgięcia przedramienia. Powstają one przez dwie głowy - głowę humeralną i głowę łokciową. Głowa humeralna pochodzi z dolnej części grzbietu nadkłykciowego _medialnego i przyległej przegrody międzymięśniowej, a także z powszechnego pochodzenia zginacza na grzbiecie nadkłykciowym _medialnym i powięzi okrywającej. Głowa łokciowa pochodzi z grzbietu _pronatora na _ulnie, który biegnie w dół od środkowej części wyrostka koronowego, łącząc głowę humeralną na jej głębokiej powierzchni. Pomiędzy tymi dwoma głowami przechodzi nerw pośrodkowy. Włókna mięśniowe przechodzą w dół i na boki, aby poprzez spłaszczone ścięgno dołączyć do przenikniętego obszaru owalnego na środku bocznej powierzchni _radius.
Pronator teres pronates przedramienia wytwarzając ruch przednio-medialny dolnego końca promienia w poprzek ulny, niosąc rękę z nim. Pronator teres jest również słabym zginaczem łokcia.
