Jak wyjaśnić teorię wpływu puryny i alkoholu na występowanie ryzyka dla podagry w świetle sprzecznych dowodów?

Powszechnie uważa się, że ograniczenia dietetyczne są zalecane dla osób podatnych na podagrę.

Ograniczenia te często koncentrują się na fruktozie, purynach i alkoholu: jeśli żywność lub napój jest “wysoki” w tych, należy ich unikać, ale teoria ta wydaje się nie przekładać na dowody empiryczne, patrząc na rzeczywiste poziomy substancji, których należy unikać w żywności i napojach oraz wpływ rzeczywistej żywności na obserwowalne przypadki.

Różne źródła mogą zalecać różne rzeczy, po prostu po ich “szkoła myśli”? Ale w poniższym tekście wszystkie te rozbieżności są połączone w jeden:

Kilka aspektów diety są ważne dla zmniejszenia ryzyka epizodu dyżuru: spożycie mięsa i owoców morza, spożycie alkoholu i otyłość. Chociaż wielu lekarzy nadal zaleca pacjentom zmniejszenie spożycia puryny, diety ograniczające spożycie puryny tylko zmniejszają średni poziom moczanu w surowicy o 0,6 mM/l, a takie diety są stosunkowo niesmaczne.

Na razie najlepsze dane związane z dietą pochodzą z ostatnich badań 47.150 mężczyzn w okresie 12 lat, które pokazują, że mięso i owoce morza zwiększają ryzyko podagry. Natomiast produkty mleczne, zwłaszcza niskotłuszczowe, są w stanie zmniejszyć ryzyko wystąpienia podagry u mężczyzn. Oprócz żywności, alkohol jest kolejnym istotnym czynnikiem ryzyka dla dny. Związek pomiędzy dną a alkoholem jest bardziej złożony. Ostre zatrucie alkoholem u osobników dokumentuje wyższe stężenie moczanu w osoczu krwi, gdy poziom moczanu jest mierzony po wytrzeźwieniu. Takie zmiany w stężeniu moczanów mogą wystąpić również w wyniku niejedzenia i obecności ketozy. Ten ostatni stan i jego ketony krążące i mleczan blokują wydalanie moczanu powodując hiperurykemię. U osób zdrowych podwyższone stężenie etanolu w osoczu (> 200 mg/dl) powoduje obniżenie poziomu moczanu w moczu [869, 870]. Kiedy bimber whiskey był produkowany z lutowanych ołowiem zdjęć, podagra saturninowa lub podagra ołowiana była częstym zjawiskiem w południowej części Stanów Zjednoczonych.

Wreszcie piwo zawiera puryny (guanozynę), które mogą być metabolizowane do kwasu moczowego. Ostatnie badania przeprowadzone na 14 809 osobach w Third National Health and Nutrition Examination Survey (NHANES) badały rolę piwa, wina i twardego likieru w stosunku do kwasu moczowego. W badaniu tym spożycie piwa i likieru twardego było dodatnio skorelowane z hiperurykemią. Zaproponowano, aby ** szklanka wina jako zamiennik piwa lub twardego likieru mogła zmniejszyć częstość występowania podagry.** Zarówno spożycie alkoholu, jak i otyłość mogą powodować wzrost produkcji moczanu i zmniejszenie jego eliminacji przez nerki.

Mimo, że leki są zazwyczaj środkiem kontroli nawracających epizodów podagry, istnieją pewne ograniczenia dietetyczne, które mogą być również przydatne. Wykazano, że spożycie mięsa i owoców morza wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia podagry. Mięso, w tym wołowiny, jagnięciny i wieprzowiny, jak również Bolonii, kiełbasy, salami, boczku, hot-dogi, kurczaka, indyka, hamburgera, wątroby kurczaka i wątroby wołowej są najbardziej dobrze scharakteryzowane przestępców jako czynniki wywołujące epizody dżumy. Owoce morza związane ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia dżumy obejmują tuńczyka, ciemne ryby, krewetki, homary, małże i przegrzebki. Są też niektóre bogate w purynę warzywa jak groch, soczewica, szpinak, grzyby, owsianka i kalafior, ale nie wyglądają one na zwiększające ryzyko podagry._

Alkohol w nadmiarze i jego związek z podagrą jest znany od czasów starożytnych. Piwo ma szczególną zdolność do podnoszenia poziomu kwasu moczowego w surowicy i narażania pacjentów na ryzyko epizodów dny, ponieważ zawiera guanozynę, puryna, która jest łatwo przetwarzana enzymatycznie na kwas moczowy. Wreszcie, wielu pacjentów powie swojemu lekarzowi, że określona żywność lub napoje alkoholowe wywołają atak dny. W takich przypadkach lekarze powinni wziąć pod uwagę informacje od pacjenta i poprosić go, aby ograniczył spożycie środka powodującego atak.

Jak właściwie wyjaśnić związki między dietą a podagrą, które są jednocześnie oparte na teorii, proste i dokładne?

Wydaje się, że “bogate w puryny” jest zbyt proste, ponieważ warzywa bogate w puryny nie wydają się liczyć?

Wygląda na to, że “alkohol” w ogóle nie jest czynnikiem, ponieważ od czasów starożytnych piwo jest złe, ale wino o znacznie wyższej zawartości alkoholu nie jest złe?

Praktyczna wskazówka jest taka:

Ogólnie rzecz biorąc, trzy produkty spożywcze/ napoje, które zagrażają podagrze to czerwone mięso, piwo i fruktoza, cukier powszechnie występujący w słodzonych napojach bezalkoholowych. Wreszcie, pacjenci z podagrą powinni ograniczyć stosowanie twardego likieru i piwa, w razie potrzeby zastępując je winem.

Cytaty z Davida S. Newcombe'a: “Gout. Basic Science and Clinical Practice”, Springer: Londyn, Heidelberg, 2013. (9 Postępowanie w przypadku hiperurykemii i Gout, 291-385, DOI .)

Szczególnie w przypadku alkoholu, który czasami uważany jest nawet za środek zapobiegawczy, jeśli jest przyjmowany jako wino w małych dawkach:

Podsumowując, nasze wyniki wskazują, że wpływ poszczególnych napojów alkoholowych na poziom kwasu moczowego w surowicy różni się znacznie: piwo daje większy wzrost niż likier, podczas gdy umiarkowane picie wina nie zwiększa poziomu kwasu moczowego w surowicy.
Hyon K. Choi & Gary Curhan: “Spożycie piwa, likieru i wina oraz poziom kwasu moczowego w surowicy: The Third National Health and Nutrition Examination Survey” , Athritis Care and Research, Volume 51, Issue 6, 15 December 2004, Pages 1023-1029. (https://doi.org/10.1002/art.20821)

Jak wytłumaczyć “unikanie puryny w żywności”, jeśli nie wlicza się puryny z pożywieniem roślinnym? Jak wytłumaczyć “unikanie alkoholu”, jeśli wino alkoholowe wydaje się być dobre?

Czy powyższa interpretacja jest prawidłowa? Czy teoria jest błędna, niekompletna lub wymaga modyfikacji?