Jakie są zagrożenia dla zdrowia związane ze spożyciem 6-8 litrów (1,5-2 galony) wody dziennie?

Suma

Podstawowym ryzykiem nadmiernego poboru wody jest hiponatremia (niski poziom sodu we krwi). Podczas gdy osoba zdrowa, która pije 6-8 litrów wody dziennie, najprawdopodobniej nie doświadczy znaczącej hiponatremii, osoby pijące tak dużo często cierpią na chorobę psychiatryczną, której towarzyszą słabo rozumiane zmiany hormonalne mogące rzeczywiście powodować hiponatremię i związane z nią objawy.

Psychogenna polidipsja

Wielu pacjentów z różnymi zaburzeniami psychicznymi pije więcej wody niż normalnie. Jest to określane jako polidipsja psychogenna. Przyczyna nie jest znana.1

Hiponatremia: mechanizm

Poziom sodu ściśle koreluje z osmolalnością surowicy, ponieważ sód jest głównym kationem przyczyniającym się do ciśnienia osmotycznego. Organizm utrzymuje osmolalność surowicy w wąskim zakresie poprzez regulację hormonu antydiuretycznego (ADH, alias arginina wazopresyna), hormonu, który jest wydzielany przez przysadkę mózgową tylną (alias neurohypophysis) u podstawy mózgu w odpowiedzi na wzrost osmolalności surowicy. Hormon ten krąży we krwi i działa w nerkach, zwiększając resorpcję wolnej wody, obniżając tym samym osmolalność surowicy. W przypadku nadmiaru wolnej wody, wydzielanie ADH będzie maksymalnie stłumione.

U osoby zdrowej, tłumienie ADH powoduje rozcieńczenie moczu do stężenia około 60 mmol/kg,4 co (zakładając normalną szybkość filtracji kłębuszkowej) odpowiada spożyciu płynu około 28 L dziennie. Tylko powyżej tego poziomu z osmolalnością surowicy jest znacząco obniżona.

SIADH

Niestety, wiele osób nie jest w stanie maksymalnie tłumić ADH. W rezultacie, mocz może być “nieodpowiednio” zmniejszony w obliczu spadającej osmolalności surowicy. Nazywa się to, twórczo, Syndromem Nieodpowiedniego Hormonu Diuretycznego (SIADH). Z powodów, które są nie do końca zrozumiałe, wielu pacjentów psychiatrycznych z polidipsją psychogenną (patrz poniżej) ma SIADH.3 Niektóre z powodów, które są zrozumiałe:

• Leki zawierające antydepresanty (głównie SSRI) i antypsychotyki są dobrze ugruntowanymi przyczynami SIADH.
• Schizofrenia sama w sobie wydaje się być związana z SIADH.
  
• Przewlekła hiponatremia może prowadzić do “reset osmostatu”, w którym zmienia się próg wydzielania ADH przez przysadkę mózgową.

Hiponatremia: konsekwencje

Konstelacja objawów związanych z hiponatremią jest określana jako encefalopatia hiponatremiczna.3 Obejmuje ona: bóle głowy, niewyraźne widzenie, osłabienie, drżenia i skurcze mięśni, nudności i wymioty, biegunkę, niepokój, dezorientację. W ciężkich przypadkach może to prowadzić do drgawek, śpiączki i śmierci. Byłoby to niezwykle rzadkie dla osoby z czysto psychogenną polidipsją, aby przejść do tego punktu (w części, ponieważ jeden może rozwijać się przygnębiona świadomość i przestać pić tak, że nerka może naprawić problem przed śmiercią).

Jednym z ważnych punktów jest to, że poziom hiponatremii wymagany do spowodowania tych objawów jest w dużej mierze zależny od szybkości zmian. Ostra hiponatremia może powodować objawy na poziomie 128-130 mEQ/L (normalny 135-145 mEq/L). Z drugiej strony, pacjenci z przewlekłą SIADH mogą chodzić z sodem 120-125 mEq/L bez objawów.

• *

Referencje

1. M Biswas i J S Davies. Hyponatraemia w praktyce klinicznej Postgrad Med J. 2007 Jun; 83(980): 373-378.

2. Dundas B, Harris M, Narasimhan M Psychogenic polydipsia review: etiology, differential, and treatment. Curr Psychiatry Rep. 2007 Jun;9(3):236-41.

3. Illowsky BP, Kirch DG Polydipsia and hyponatremia in psychiatric patients . Am J Psychiatria. 1988 Jun;145(6):675-83.

4. Robertson GL. Rozdział 340. Zaburzenia neurohypofizoterapii. W: Longo DL, Fauci AS, Kasper DL, Hauser SL, Jameson J, Loscalzo J. eds. Harrison’s Principles of Internal Medicine, 18e. Nowy Jork, NY: McGraw-Hill; 2012.