Przed odpowiedzią jestem państwu winien przeprosiny - rodzina Mint jest duża, a oprócz dużej liczby gatunków, każdy z nich ma wiele odmian. Różne odmiany tego samego gatunku mogą mieć podobny skład chemiczny i działanie farmakologiczne, ale wyglądają nieco inaczej. Faktem jest, że nie jestem w 100% pewien z twojego zdjęcia, że to Mentha x piperita, o której mówimy (większość moich źródeł podaje, że ma różowe kwiaty; liście mają nieco inny kształt, ale może to wynikać z tego, że roślina jest młoda), a jednak może być. Określenie gatunku jest trudne nawet dla profesjonalistów w takich rodzinach roślin (miałem nadzieję, że dostałeś nazwę rośliny, kiedy ją kupiłeś/otrzymałeś od kogoś, żeby posadzić ją w swoim ogrodzie).
Mimo to, postaram się odpowiedzieć najlepiej jak potrafię:
Jedynymi przeciwwskazaniami do stosowania liści Mentha x piperita (mięta pieprzowa) lub Mentha arvensis pipericans (mięta japońska) są kamienie żółciowe, niedrożność pęcherzyka żółciowego lub stan zapalny - ponieważ większość członków rodziny Mint ma działanie cholgogiczne (stymuluje produkcję i wydalanie żółci), więc pacjent może doświadczyć kolki, jeśli użyje liści mięty, a nadzór medyczny nad takim użyciem jest zalecany.
Dla mięty pieprzowej średnia dzienna dawka wynosi 3-6 g/dzień (PDR) lub 4,5 - 9 g substancji ziołowej, do przygotowania herbaty ziołowej, podzielonej na trzy dawki (HMPC, EMeA).
Innym przeciwwskazaniem wymienionym dla mięty pieprzowej w monografii w EMeA jest poparzenie serca (refluks żołądkowo-przełykowy), ponieważ stan ten może się pogorszyć w przypadku stosowania mięty pieprzowej.
Inne z nich, nie ma znanych zagrożeń dla zdrowia związanych z użyciem tych gatunków, w zalecanych dawkach dziennych.
Dla: Mentha longifolia (mięta pieprzowa), Mentha spicata (mięta specjalna), Mentha aquatica (mięta dzika), stany PDR:
Nie są znane żadne zagrożenia dla zdrowia ani skutki uboczne w połączeniu z właściwym podawaniem wyznaczonych dawek terapeutycznych.
Dawki są jednak wymienione tylko dla M. aquatica jako jedna kamień winny na dzień infuzji przygotowanej z 30g liści i 500 ml wody.
Mentha pulegium (Pennyroyal) jest związana z hepatotoksycznością (długotrwałe stosowanie może uszkodzić wątrobę). Jednak roślina na zdjęciu nie wygląda jak M. pulegium do mnie.
Polecam pobrać próbkę swojego zioła do lokalnego ogrodu botanicznego, jeśli to możliwe i poprosić o pomoc w określeniu gatunku tam, tylko po to, aby być na bezpiecznej stronie. Nieco mniej wiarygodną opcją byłoby umieszczenie zdjęcia rośliny na biologii SE i zobaczyć, co o niej myślą (ale określenie gatunku rośliny na podstawie zdjęcia jest mniej wiarygodne niż w przypadku rzeczywistej próbki).
Co do ilości - nie byłem w stanie znaleźć wiarygodnego źródła dla liczby użytych liści, więc najbezpieczniejszą metodą może być zmierzenie ilości, której używasz i sprawdzenie, czy pasuje do zalecanych dawek (lub zmierzenie maksymalnej dawki dziennej i postaranie się jej nie przekroczyć).
Referencje:
- PDR for Herbal Medicines
- Europejska Agencja Leków Ocena Leków Stosowanych u Ludzi - KOMITET DOTYCZĄCY Ziołowych Produktów Medycznych (HMPC): WSPÓLNOTOWA MONOGRAFIA ZIÓŁ NA TEMAT MENTHA X PIPERITA L., FOLIUM
- Monografie WHO na temat wybranych roślin leczniczych tom 2: Folium Menthae Piperitae ](http://apps.who.int/medicinedocs/en/d/Js4927e/20.html#Js4927e.20)
